Esas No: 2022/10335
Karar No: 2022/2473
Karar Tarihi: 27.04.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/10335 Esas 2022/2473 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi tarafından incelenen karar, İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 28.03.2018 tarihli kararı ile verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkindir. Sanık hakkında Terörizmin Finansmanının Önlenmesi Hakkında Kanuna Muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmü, ilk derece mahkemesi tarafından verilen cezanın tür ve süresine göre CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca kesinleştiği belirtilmiştir. Sanık müdafi, infaz durdurma talepli temyiz başvurusunda bulunmuş, ancak İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesi'nin ek kararıyla Terörizmin Finansmanının Önlenmesi Hakkında Kanuna Muhalefet suçunun temyiz yasa yoluna tabi olmadığı gerekçesiyle temyiz başvurusu reddedilmiştir. Temyiz talebiyle ilgili olarak 5271 sayılı CMK'nın 296/1. maddesi uyarınca İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi'nce değerlendirilmesine karar verilmiştir. Kararda, sanığın suçuna ilişkin olarak 6415 sayılı Kanunun 4/1, TCK’nın 62/1, 53, 63. maddeleri ve infaz durdurma talepli temyiz başvurusunda bulunduğu 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fı
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.03.2018(Asıl Karar)- 18.11.2019(Ek Karar) tarih ve 2017/57 - 2018/75 sayılı kararı
Suç : 6415 sayılı Kanuna Muhalefet
Hüküm : Sanık hakkında 6415 sayılı Kanunun 4/1, TCK’nın 62/1, 53, 63. maddesi uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 30.01.2019 tarih ve 2018/1302 esas 2019/101 karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddi kararı ile, sanık hakkında Terörizmin Finansmanının Önlenmesi Hakkında Kanuna Muhalefet suçundan ilk derece mahkemesince verilen mahkumiyet hükmünün, verilen cezanın tür ve süresine göre CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca temyiz incelemesi yapılmaksızın kesinleştiği, sanık müdafiinin 06.11.2019 tarihli dilekçesi ile, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince infaz durdurma talepli temyiz başvurusunda bulunduğu, İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.11.2019 tarihli ek kararıyla Terörizmin Finansmanının Önlenmesi Hakkında Kanuna Muhalefet suçunun 7188 sayılı Kanun kapsamında temyiz yasa yoluna tabi olmadığı gerekçesiyle CMK'nın 298/1 maddesi uyarınca temyiz başvurusunun reddine karar verildiği, ek kararın sanık müdafiine 27.11.2019 tarihinde tebliğ edildiği ve sanık müdafiinin 05.12.2019 tarihli dilekçesiyle ek karara karşı temyiz başvurusunda bulunduğu anlaşılmakla; kural olarak temyiz kanun yolunun konusunu 5271 sayılı CMK'nın 286/1. maddesi gereğince yasal şartları taşıması halinde bölge adliye mahkemesi ceza dairelerince verilen ve bozma kararı dışında kalan kararları oluşturduğundan, temyiz talebinin öngörülen yasal şartları taşıyıp taşımadığına ilişkin değerlendirmenin de anılan yasanın 296/1. maddesi uyarınca temyiz incelemesine konu kararı veren bölge adliye mahkemesine ait olduğu gözetildiğinde, İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.11.2019 tarihli ek kararı hukuki değerden yoksun bulunmakla, sanık müdafiinin temyiz talebiyle ilgili olarak anılan Yasa maddesi kapsamında değerlendirme kararı verilmesi gerektiğinden, dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
