Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/11454 Esas 2022/1297 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kadastro

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün bir kısım davalılar ...ve diğerleri, ... ve diğerleri ile davacı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında, ... İlçesi ... Köyü çalışma alanında bulunan 342 parsel sayılı 29.020,00 metrekare, 343 parsel sayılı 7.250,00 metrekare, 344 parsel sayılı 54.260,00 metrekare, 345 parsel sayılı 6.660,00 metrekare, 346 parsel sayılı 11.780,00 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar tapu kaydına dayalı olarak ... ve müşterekleri adına tespit edilmiştir.
Davacı ..., taşınmazın Hazine adına tescili gerektiğini ileri sürerek tespite itiraz etmiş, parsellerin ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 1963/353 Esas sayılı dosyası ile davalı olduğundan bahisle karar verilmek üzere tapulama tutanağı ve ekleri Kadastro Mahkemesine gönderilmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, bir kısım davalılar ...ve diğerleri, ... ve diğerleri ile davacı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, somut olayda kadastro tespitlerinde uygulanan tapu kaydı, miktarı ile geçerli bulunduğuna göre davacı ... vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davacı ... vekilinin diğer temyiz itirazları ile bir kısım davalılar ...ve diğerleri ile ... ve diğerlerinin temyiz itirazlarına gelince;
a) Mahkemece, kadastro çalışmalarında uygulanan tapu kaydı miktarı dışında kalan dava konusu yerlere ilişkin olarak zilyetlikle kazanılabilecek toplam miktar sulu toprakta 40, kuru toprakta 100 dönüm olarak değerlendirilmiş ise de bu değerlendirmeye katılma imkanı bulunmamaktadır. Şöyle ki; 26.06.1966 tarihinde yürürlüğe giren 766 sayılı Tapulama Kanunu’na göre zilyetlikle kazanılabilecek taşınmazların yüzölçümü tek taşınmazda 100 dönümdür. Eldeki davada da kadastro tespitleri 1970 yılında yapıldığından, zilyetlikle kazanma koşulları değerlendirilirken, kadastro tespitinde uygulanan tapunun miktarı dışında kalan her bir taşınmaz için kazanılabilecek miktarın ayrı ayrı 100 dönüm olarak ele alınması gerekirken yazılı şekilde hatalı miktarlar esas alınarak sonuca gidilmesi doğru olmamıştır.
b) Miktar fazlası bölümler bakımından yazılı şekilde karar verilmiş ise de yapılan araştırma ve inceleme hüküm kurmaya elverişli değildir. Şöyle ki; keşifte dinlenen mahalli bilirkişinin soyut içerikli, yetersiz beyanına dayalı olarak karar verildiği, taşınmazların niteliği konusunda ziraatçi bilirkişiden denetime açık aydınlatıcı rapor alınmadığı, aktarılan dava tarihinden 15-20-25 yıl öncesine ait stereoskopik hava fotoğrafları dosya arasına alınmak suretiyle, jeodezi ve fotogrametri mühendisi bilirkişiden taşınmazların kullanım durumlarına ve niteliklerine ilişkin somut verilere ve bilimsel esaslara dayalı rapor alınmadığı görülmektedir.
Bu halde Mahkemece, miktar fazlası bölümler hakkında zilyetliğin öncesinde kimde olduğu, kimden kime intikal ettiği, başlangıç günü, süresi ve sürdürülüş biçimi hususlarında mahalli bilirkişi ve tanıklardan ayrı ayrı olaylara dayalı bilgiler alınmalı, beyanların çelişmesi halinde yüzleştirme yapılarak çelişkilerin giderilmesine çalışılmalı, ziraat mühendisi bilirkişi kurulundan, taşınmazların önceki ve mevcut niteliklerini ve ne kadar süreden beri hangi vasıfla kullanıldıklarını açıklayan, somut verilere ve bilimsel esaslara dayanan, ayrıntılı, gerekçeli ve fotoğraflandırılmış rapor alınmalı, jeodezi ve fotogrametri uzmanı bilirkişiye hava fotoğrafları üzerinde inceleme yaptırılarak, çekişmeli taşınmazların hava fotoğraflarının çekildiği tarihlerdeki niteliğini ve kullanım şeklini açıklayan ayrıntılı rapor düzenlettirilmeli, ondan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı ... vekili ile bir kısım davalılar ...ve diğerleri ile ... ve diğerlerinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davacı ... vekilinin sair temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle reddine, taraflarca HUMK’un 440/I. maddesi gereğince ... Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalılara iadesine,
16.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.