Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 31/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 50/6, 63/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafi ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Olay gecesi, sürücü belgesi bulunmayan suça sürüklenen çocuğun idaresindeki otomobille, ışıksız 4 yönlü kavşakta seyir yönüne hitaben DUR levhası bulunduğu halde, seyrettiği caddeden karşıdaki sokağa geçiş yapmak istediği sırada, kavşakta sağından seyreden ölen idaresindeki motosikletin sol yanına aracının önü ile çarpması sonucu meydana gelen olayda; suça sürüklenen çocuğun olay yeri kavşağa geldiğinde kendisine dur işaret levhası olan tali yoldan ana yola kontrolsüzce çıkmasının ve ehliyetsiz araç kullanmasının kusurun tespiti bakımından değerlendirilmesi gereken ölçütler olduğu, meydana gelen olayda bilinçli taksir koşullarının bulunmadığı kabul edilerek, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre suça sürüklenen çocuk müdafi ile katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
TCK"nın 50/6. maddesinde bulunan “yaptırım” ibaresinin 01.03.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 26.02.2008 tarih 5739 sayılı Kanunun 4. maddesi ile “tedbirin” olarak değiştirilmesi ile sözü edilen maddenin birinci fıkrasının “a” bendi uyarınca hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım ,diğer bentlerde düzenlenen hususların ise seçenek tedbir niteliğinde olduğu,TCK"nın 50/6. maddesinde hükmün kesinleştikten sonra Cumhuriyet Savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlendiği, somut durumda ise suça sürüklenen çocuk hakkında bir tedbir niteliğini haiz olmayan, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun hükmün tesisi aşamasında değil, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınacağı hususu gözetilmeksizin infazı kısıtlar biçimde karar tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasındaki 50/6. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.