Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/8066 Esas 2019/2971 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 12/12/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18/02/2016 günlü kararın Yargıtayda duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili, duruşmasız olarak incelenmesi de davalı vekili tarafından istenilmekle daha önceden belirlenen 26/02/2019 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine duruşmalı temyiz eden davacı vekili Avukat ... ile karşı taraftan davalı kurum vekili Avukat ... geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve davalı yararına takdir olunan 2.037,00 TL duruşma avukatlık ücreti ile aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine 19/05/2019 gününde oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dava; Jandarma Uzman Çavuş olarak ... İl Jandarma Komutanlığı ... Jandarma Komando Özel Harekat Tabur Komutanlığı emrinde görev yapan davacının, 11 Mayıs 2009- 19 Haziran 2009 tarihleri arasında açılacak olan 2. dönem kursuna katılmakla görevlendirildiği, kendisine araç tahsis edilmemesi, üzerine dava dışı arkadaşlarına ait araçla gittikleri sırada aracın tek taraflı kaza yapması sonucu yaralandığı, davalı idarenin araç tahsis etmemesi nedeniyle kusurlu olduğu iddiasına dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Sorumluluk nedenleri; haksız fiil, sözleşme, kanun veya vekaletsiz iş görme olarak gerek yasal düzenlemelerle ve gerekse Yargıtay uygulamaları ile belirlenmiştir.
Somut olayda; davacı dava dışı kişinin işleteni ve sürücüsü olduğu araçla giderken meydana gelen trafik kazası sonucu yaralanmıştır. Davalı, Karayolları Trafik Kanununun 85. maddesinde düzenlenen kazaya neden olan aracın işleteni olmadığı gibi, dava dışı aracın sürücüsü de idarenin sürücüsü değildir.
Kaldı ki, davalı kurumun araç tahsis etmeme şeklindeki eylemi ile trafik kazası nedeniyle yaralanma zararlı sonucu arasında illiyet bağı da yoktur.
Bu haliyle, davalının Borçlar Kanununun ve Karayolları Trafik Kanunundan kaynaklanan adli yargı yönünden bir sorumluluğu bulunmamaktadır. Davanın reddi yerine kabulü doğru değildir. Bu nedenle, kararın davalı yararına bozulması gerektiğini düşündüğümden sayın çoğunluğun onama görüşüne katılmamaktayım.19/05/2019