9. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2053 Karar No: 2016/179 Karar Tarihi: 18.01.2016
Uyuşturucu madde ticareti yapma - kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/2053 Esas 2016/179 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar incelenmiştir. Sanık C.. A.. ticari amaçla uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan mahkum olmuştur. Ancak, olaya konu metruk binada ele geçirilen uyuşturucu maddelerin sanıklara ait olduğuna dair kesin ve inandırıcı delil bulunamamıştır. Sanık C.. A.. uyuşturucu madde kullanmakla suçlanmıştır, ancak tıbbi bir inceleme yapılmadığı için suçlamayı kabul etmemiştir. Bu nedenle, sanık C.. A.. hakkında ceza verilmemesi, ancak sanık E.. U.. hakkında mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Kararda kanun maddelerine yer verilmemiştir.
9. Ceza Dairesi 2015/2053 E. , 2016/179 K. "İçtihat Metni"
Tebliğname No : 10 - 2009/299649 Mahkemesi : İzmir 3. Ağır Ceza Tarihi : 28.05.2009 Numarası : 2008/407 - 2009/183 Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Cumhuriyet savcısının temyizini sanık C.. A.. hakkında kurulan hükme hasrettiği, sanık E.. U.. hakkındaki hükmü temyiz etmediği belirlenerek yapılan incelemede; Sanık E.. U.. ile Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Olaya konu metruk binada ele geçirilen uyuşturucu maddelerin sanıklara ait olduğuna dair, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, ayrıca sanık C.. A.. uyuşturucu madde kullandığına ilişkin beyanda bulunmuş ise de, uyuşturucu madde kullandığı yönünde tıbbi bir incelemenin de yapılmadığı, dolayısıyla yüklenen suçu işlediği yönünde ikrarından başka delil elde edilemediği gözetilmeden, sanıkların beraatleri yerine yazılı şekilde sanık C.. A.. hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, sanık E.. U.. hakkında ise mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık E.. U.. ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebepten BOZULMASINA, 18.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.