Hakaret suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, Kadıköy 2. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 29/03/2012 tarih ve 2011/732 esas, 2012/788 karar sayılı hükmün, sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 20/11/2014 gün ve 2013/9012 esas, 2014/33727 karar sayılı kararıyla düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/11/2015 gün ve 2015/353683 sayılı yazısı ile;
“Yüksek Dairenin belirtilen günlü kararı ile sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik olarak, verilen 3 Ay 22 gün hapis cezasının onanmasına karar verilmiştir.
Ancak;
Sanık savunmasında "eşimin telefonunda katılanın telefonunun kayıtlı olduğunu gördüm. Önce onu uyardım. Ancak bana hakaret etmesi, ailene sahip olsaydın boynuzlu şeklinde konuşması üzerine ben de ona küfür ettim" şeklindeki samimi ikrarı bölünerek sadece aleyhine olan kısma itibar edilmesi;
Dosya kapsamına göre sanığın eşi, Gülcan Ortagenç ve katılanın aynı evde kaldıkları yönlü sanık iddiaları ve sanık ve de kız çocuklarının birden fazla kez verdikleri dilekçelerle sanığın eşinin (çocukların annesinin) katılan tarafından kötü yola itilmesiyle yetinilmeyip kız çocuklarının da bu yolda kullanılmak istenmesinin ve sanığa bu sebeplerle komplo kurulduğunun savunulması ve ayrıca Gülcan isimli şahsın sanığın bu iddialarına kısmen itibar kazandıracak şekilde, sanığa hakaret suçundan mahkum olması ve de katılanın sanığın kendisine sataşma nedeni olarak karısından bahsetmesi gözetildiğinde:
Katılanla sanık arasındaki arama dökümleriyle yetinilmeyip savunmanın samimiyetini ortaya koymak açısından katılanla sanığın eşi arasındaki telefon kayıtları hatta Gülcan isimli bayanın telefonundan katılanın sanığı arama ihtimali sebebiyle bu bayanın, telefonunun suç tarihlerinde sanığı arayıp aramadığına dair kayıtlar gibi hususlar değerlendirilmeden;
Sanık katılanı aradığında karşılıklı küfürleşme olma ihtimali ve katılanın sanık bana eşini sordu şeklindeki teyidi gözardı edilerek;
Sırf sanığın katılanın bilinen telefonundan aranmaması gerekçe gösterilerek, karşılıklı hakaret sebebiyle ceza vermekten vazgeçilmesi hususunun yeterince irdelenmediği ve yetersiz gerekçeyle tercih edilmediği kabul edilmiştir.
Başsavcılığımızın tebliğnamesinde bu hususlara yer verildiği halde sadece TCK 53 maddesi yönünden düzelterek onama kararı verilmekle Yargıtay 4. Ceza Dairesi kararına karşı CMK"nın 308. maddesine göre, itiraz yoluna başvurmak gereği hasıl olmuştur.
SONUÇ VE İSTEM:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin, Kadıköy 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 29/03/2012 tarihli ve 2011/732 esas 2012/788 sayılı kararına ilişkin 20/11/2014 gün ve 2013/9012 esas 2014/33727 sayılı kararının kaldırılmak suretiyle,
Savunmasının aksi kuşkuya yer vermeyecek şekilde sabit olmayan sanık ... hakkındaki karşılıklı hakaret sebebiyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilmesinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması sebebiyle,
Hükmün CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASI,
İtirazın Yüksek Dairemizce yerinde görülmemesi halinde ise, dosyamn Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderilmesi, itirazen arz ve talep olunur.” isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmünün düzeltilerek onanmasına dair, Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 20/11/2014 gün, 2013/9012-2014/33727 kararına ilişkindir. İtirazın, CMK"nın 308/1. maddesinin son cümlesi kapsamında yapıldığı kabul edilmiştir.
III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Yargıtay 4. Ceza Dairesince sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen 20/11/2014 gün, 2013/9012-2014/33727 sayılı düzeltilerek onama kararının KALDIRILMASINA,
Kadıköy 2. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 29/03/2012 tarih ve 2011/732 esas, 2012/788 karar sayılı ilamının yeniden incelenmesi sonucu;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın, tüm yargılama aşamalarında ısrarla hakaret eylemlerinin karşılıklı olduğuna dair savunması, Eşkişehir H Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü aracılığıyla verdiği 21/04/2015 ve sanığın kızları olan ... ve ..."in Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesine sundukları 01/04/2015 tarihli dilekçelerin içeriği, Gülcan Ortagenç ile ilgili 10/01/2012 tarihli iddianame ve 07/06/2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı karşısında, sanığın sonradan boşandığı eşinin, olay tarihi ve öncesinde katılan Mahmut Özçelik ile birlikte yaşayıp yaşamadığının belirlenmesi açısından, Gülcan Ortagenç, ... ve ... ile sanığın eski eşi Gülden adlı kişinin tanık sıfatıyla dinlenmesi ve dosyadaki tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek sonucuna göre TCK"nın 129. maddesinin uygulama olanağının tartışılması gerekirken, eksik kovuşturma ve anılan Yasa hükmü yönünden, sanığın savunmasının maddi delillerle örtüşmediğine dair yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2-TCK"nm 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına ilişkin uygulama yönünden; Anayasa Mahkemesi"nin, hükümden sonra 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası hükmünün dikkate alınması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."in temyiz nedenleri ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/12/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.