Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de, Muris hakkındaki takibin sağlığında kesinleşmesinden sonra mirasçılar hakkındaki takip ilk takibin devamı olduğundan mirasçılar adına ödeme emri çıkarılmasına gerek bulunmayıp, muhtıra gönderilerek takibin kendilerine karşı sürdürüleceği dileğinin bildirilmesi ile yetinilmelidir. Bu nedenle de mirasçılar murisin ölümünden önceki işlemlere ve takip kesinleştiğinden borca da itiraz edemezler. Ancak kesinleşen takipte ödeme veya icra emrine aykırı muhtıra tanzim edilmesi halinde şikayet edebilirler.
Somut olayda adi yazılı belgeye dayalı olarak başlatılan genel haciz yolu ile takipte takipten önce uygulanan ve takipten sonrası içinde uygulanması istenen %81 faiz oranına borçlu itiraz etmemiştir. Bu durumda takipten öncesi için %81 faiz oranı kesinleşmiştir. Ancak taraflar tacir olmayıp takip dayanağı belge de adi yazılı belge olduğundan takipten sonrası için icra müdürlüğünce 3095 sayılı kanunun 1.maddesi gereğince dönem dönem değişen yasal faizlerine göre faiz hesabı yapılması gerekir. Mirasçının bu yöndeki şikayeti borca itiraz olmayıp kesinleşen ödeme emrine aykırı düzenlenen borç muhtırasına şikayet olup muhtıranın yukarıda açıklanan kurallar ışığında denetlenerek gerektiğinden bilirkişi marifetiyle inceleme yaptırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken aksi düşüncelerle eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA),  07.10.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.