Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/10102 Esas 2022/4980 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere, nakil aracın müsadere talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanık ...'in temyizi üzerine yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre;
Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 08.04.2014 tarihli ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar ve 16.05.2017 tarih ve 2015/398 Esas, 2017/272 Karar sayılı ilamlarında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK.nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 23.11.2013, iddianame tarihinin 03.12.2013 olduğu,
UYAP kayıtlarında yapılan incelemeye göre; sanık hakkında,
Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 2019/24117 Esası ile bozulmasına karar verilen ... Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/ 29 Esas ve 2018/3266 karar sayılı dosyasında suç tarihinin 23.10.2013, iddianame tarihinin 28.01.2014 olduğu,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2021/126106 Esas sırasında kayıtlı ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/362 Esas ve 2020/ 507 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 06.11.2013, iddianame tarihinin 25.11.2013 olduğu gözetilerek,
Sanığın bu dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre adı geçen sanığın eylemlerinin TCK'nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanğın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II- Katılan kurum vekilinin temyizinin sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek yapılan sınırlı incelemede ise ;
Olay tutanağı ve dosya kapsamına göre, Sanık ...'un sevk ve idaresinde bulunan araçta usulüne uygun yapılan aramada aracın ön ve arka koltuklarının yaslanılan bölümlerinin normalinden farklı gözükmesi üzerine yapılan detaylı incelemede koltukların süngerlerinin çıkartıldığı ve içerisine kaçak sigara konulduğu tespiti ile toplam: 98 karton kaçak sigaranın ele geçmesi şeklinde gerçekleşen olayda; Sanık ...'un ele geçen sigaraları diğer sanık ... ile birlikte ...'dan aldıklarını ...'ın dönüşte ... civarında araçtan indiğini, yolda gelirken polis noktasında yakalandığını ve sanık ...'nin de nakil aracının kendisine ait olup sanık ...'a emanet olarak verdiğini savunmaları karşısında sanık ... hakkında suç duyurusunda bulunularak dava açıldığı ve dosyaların birleştirildiği cihetle; sanıkların Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 2019/24117 Esas sırası ile bozulmasına karar verilen ... Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/ 29 Esas ve 2018/3266 karar sayılı ve yine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2021/126106 Esas sırasında kayıtlı ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/362 Esas ve 2020/ 507 Karar sayılı vs.. benzer dava dosyalarının bulunduğu anlaşılmakla; söz konusu benzer dava dosyalarının tespit edilip incelenerek, sanıkların olay tarihindeki telefon numaraları da belirlendikten sonra HTS kayıtlarının (arama, aranma, mesaj, baz istasyonu vs.) Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu'ndan getirtilerek sanık ...’un savunmalarının doğruluğunun araştırılması ve suç tarihindeki baz istasyonu bilgileri çerçevesinde sinyal kayıtları incelenerek, tüm delillere göre sanık ...’ın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde eksik araştırma ile beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.