MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Çorum 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce bozmaya uyularak verilen 21.02.2019 tarih ve 2018/344- 2019/96 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesinin duruşmalı olarak davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 15.12.2020 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının taşeronu olarak müvekkili firma tarafından yapılmış bulunan işlere dair toplam 95.627,20 TL"lik fatura düzenlenmesine rağmen bedelinin davalı şirketçe ödenmediğini, davalı şirketin ihtarnameye rağmen alacağı ödenmemesi üzerine Çorum 3. İcra Müdürlüğü"nün 2008/4566 Esas sayılı dosyasında davalı aleyhine icra takibi yapıldığını, davalının ödeme emrine itiraz ettiğini ileri sürerek, icra takibine yapılan itirazın iptalini, takibin devamını, davalı şirketin %40"tan az olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı şirketin müvekkili şirketin taşeron firması olduğunu, davacı şirket tarafından yaptığı işin karşılığı olarak müvekkili şirkete çoğu da kapalı olmak üzere toplam 13 adet fatura kesildiğini, faturaların toplam bedelinin 396.192,00 TL olduğunu, davacı şirkete toplam 371.192,00 TL ödendiğini, ayrıca müvekkili şirket tarafından davacı şirkete ait araçlara almış olduğu akaryakıt bedeli karşılığı olarak davacı şirket namına ödemelerin yapıldığını, yine davacı şirkete ait araçlara akaryakıt makbuzları ile toplam 8.676 litre motorin verildiğini, sonuç olarak iki şirket arasındaki ticari ilişki değerlendirildiğinde müvekkili şirketin davacı şirkete borçlu olmadığını dahası davacı şirketten 13.214,00 TL alacaklı olduğunu, takibe konu edilen faturalardan 406124 sıra numaralı ve 12.496,20 TL bedelli faturanın kapalı fatura olduğunu savunarak, davanın reddini istemiş; karşı yandan %40"tan aşağı olmamak üzere tazminat talep etmiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak, iddia, savunma, bilirkişi incelemesi ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında süregelen ticari ilişki olduğu, davacı şirket yetkilisinin isticvabında, ..."a yapılan ödemelerin şirket adına yapıldığını ve davalı şirket ile arasında şirket ilişkisi dışında başka bir ilişkinin olmadığını beyan ettiği, yine akaryakıt olarak yapılan ödemenin makbuzları üzerinde imza incelemesi yaptırıldığı ve bilirkişi aracılığıyla alacak tutarı bakımından 13.10.2014 havale tarihli raporda davacı şirketin davalı şirketten 95.075,96 TL alacaklı olduğunun tespit edildiği, isticvap, yapılan incelemeler ve bilirkişi raporu ile ..."a yapılan ödemeler gözetildiğinde davalı şirketin davacı yana borcunun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, faturaya dayalı alacaklar için başlatılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir.
Taraflar arasındaki ilişki bağlamında, davacı tarafından kesilen ve davalı tarafından benimsenerek deftere kaydedilen faturalar toplamının, takip konusu 3 fatura da dahil olmak üzere, 486,931,40TL olduğu konusunda ihtilaf bulunmamaktadır. Davalı, savunmasında, borcuna karşılık 371.192,00TL ödeme yaptığını, ayrıca akaryakıt ve mazot borcuna karşılık ödeme yapıldığını bildirmiştir. Davalının ödeme savunmasının üzerinde bir ödeme yapıldığının kabulü mümkün değildir. Akaryakıt ve mazot için 20.663,44TL ödendiği anlaşıldığından, davalı tarafından 486,931,40TL borcuna karşılık, 371.192,00TL ve 20.663,44TL toplam 391.855,44TL ödeme yapıldığının kabulü gerekir. Nitekim 13.10.2014 tarihli bilirkişi raporunda da bu husus doğrulanmaktadır.
Ayrıca, davalının savunmasında ifade ettiği 371.192,00TL banka havalesi yoluyla ödenmiştir. Davalının ticari defterlerinde 114.050,00TL kasadan elden ödeme kaydı var ise de, buna dair belge de sunulmamıştır. Kaldı ki yukarıda ifade edildiği gibi davalının savunmasını aşan bir ödeme olduğunun kabulü de doğru değildir.
O halde mahkemece, bu doğrultuda bir sonuca varılması gerekirken yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, takdir olunan 3.050,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 16.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.