Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10501 Esas 2019/3087 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10501
Karar No: 2019/3087
Karar Tarihi: 05.03.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10501 Esas 2019/3087 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanık, mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verilmiştir çünkü tüm zararın giderildiği belirtilmiş ve adli para cezasına ilişkin hüküm kesinleşmiştir. Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükümleri ise usul ve kanuna uygun bulunarak onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi belirtilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2018/10501 E. , 2019/3087 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz itirazlarına ilişkin mahkemece hırsızlık suçuna ilişkin kabul olunan ve müştekinin mala zarar verme suçuna ilişkin de tüm zararının giderildiğini belirtmiş olması gözetildiğinde 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmediği, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarih, 43-56 sayılı kararında açıklandığı üzere, bu suça ilişkin kararın kesin nitelikte olduğu ve bu hukuka aykırılığın ancak kanun yararına bozma yoluyla giderilmesinin mümkün bulunduğu belirlenmekle yapılan incelemede:
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 05/03/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.