4. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2596 Karar No: 2021/9155 Karar Tarihi: 15.03.2021
Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/2596 Esas 2021/9155 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, tehdit, hakaret ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet hükmü vermiştir. Temyiz edilen hükümler için başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihi göz önünde bulundurularak dosya incelenmiştir. Tebligat Kanunu'nun 10/2. madde ve fıkrasına göre, gerçek kişilere yapılacak tebligat için iki aşamalı bir yöntem benimsenmiştir. Önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat yapılmalıdır. Ancak, bu tebligat bila tebliğ iade edilirse, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres kabul edilmelidir. Bu nedenle, sanığın son bildirdiği adres ile MERNİS adresinin aynı olması nedeniyle, mahkeme kararının MERNİS adresine doğrudan tebliğ edilmesi usulsüzdür. Dosya incelenmeksizin geri gönderilerek, EK TEBLİĞNAME DÜZENLENMESİ talep edilmiştir. Karafta geçen kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 10/2., 21/1., 21/2., 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddeleri.
KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekmektedir. Bu açıklamalar ışığında; katılan sanık ..."nin en son bildirdiği adres ile MERNİS adresinin aynı olması nedeniyle, katılan sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adrese, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre tebliğe çıkarılması gerekirken doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebliğe çıkarıldığı, muhtarın imzasına tebliğ işleminin yapıldığı ve bu nedenle de tebligatın usulsüz olduğu, Anlaşıldığından, sanıklar ... ve ..."nin temyiz davası istekleri hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın katılan sanık ..."ye yöntemince tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 15/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.