Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20229 Esas 2014/13911 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/20229
Karar No: 2014/13911
Karar Tarihi: 05.06.2014

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20229 Esas 2014/13911 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir arkadaşı ile balık tuttuktan sonra kendi arabası ile evine dönerken maddi hasarlı bir trafik kazası yapmıştır. Olay yerine jandarma ekipleri gelmiş, sanıktan alkol kokusu gelmesi üzerine alkol muayenesi yapılmıştır. İlk alkollük testinde alkolsüz çıkan sanığın, adli raporunda da alkolsüz olduğu belirtilmiştir. Fakat sahil güvenlik komutanlığından temin edilen alkolmetre ile olaydan 4 saat sonra alkol ölçümü yapıldığında sanığın alkollü çıktığı tespit edilmiştir. Mahkeme, yeterli delil bulunmadığı için sanığın beraatine karar vermiştir. Kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Trafik güvenliğini tehlikeye sokmak: Türk Ceza Kanunu'nun 179. maddesi
- 5320 sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanunu
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Kararın bozulması ve yeniden yargılama hakkı

12. Ceza Dairesi 2013/20229 E. , 2014/13911 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/141772
Mahkemesi : Gökçeada Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 22/03/2013
Numarası : 2013/13 -2013/30
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın ilçe devlet hastanesinde anestesi uzmanı olduğu ve bir dönem başhekimlik yaptığı, sanık arkadaşı ile ayrı arabalarda balık tutmaktan dönerken yönetimindeki otomobili ile maddi hasarlı trafik kazası yaptığı, olay yerine jandarmanın geldiği ve jandarma aracı ile alkol muayenesine ilçe devlet hastanesine götürüldüğü, jandarma personellerinin birbiriyle örtüşen beyanlarına göre;araca binince sanıktan alkol kokusu geldiği, tutarsız şekilde kendi kendine güldüğü ve hal ve hareketlerinden de alkollü olduğunun anlaşıldığı, sanığın çalıştığı devlet hastanesinde alkol ölçümü yapıldığında “0 promil” alkollü çıktığı ancak sanığın alkolmetreyi üflerken jandarma personelinin görmemesi ve sanığın adli raporunda “0 promil” alkollü olduğunun yazılması üzerine durumun nöbetçi savcıya bildirilmesi müteakip sahil güvenlik komutanlığından temin edilen alkolmetre ile olaydan 4 saat sonra alınan ölçümünde sanığın “0.32 promil” alkollü çıktığı olayda, sanık her ne kadar olaydan sonra alkol aldığını beyan etmiş ise de; toplanan delillerin sanığın beyanlarını doğrulayacak nitelikte olmadığı anlaşılmakla, atılı suçun oluştuğunun kabulü gerekeceği bu itibarla mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.