Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/6049 Esas 2013/15606 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/6049
Karar No: 2013/15606
Karar Tarihi: 23.05.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/6049 Esas 2013/15606 Karar Sayılı İlamı

Özet:

13. Ceza Dairesi'nin 2013 tarihli kararına göre, bir lokantada müştekinin cep telefonu çalınmış ve sanık olarak tespit edilen kişi telefonu çaldığını kabul etmemiş, ancak HTS raporlarında telefonun çalındığı tarihten 11 gün sonra telefonun sanık tarafından kullanıldığı görülmüştür. Mahkeme, kesin ve inandırıcı deliller sunulmadan sanığın mahkumiyetine karar verilmesini uygun bulmamıştır. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 165. maddesi uyarınca işlenen suçtan hapis cezası alan sanığın velayet hakkından ve vesayet/kayyımlık gibi hizmetlerden yoksun kalacağı belirtilmiştir. Ancak hükmün bazı noktaları eksik olduğu için bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 165. ve 53/1-c maddeleri kararda geçmektedir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/6049 E. , 2013/15606 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Müştekinin lokanta içinde masa üzerine bıraktığı cep telefonunun çalındığı ve mahkemenin uygulaması doğru olduğunun anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki düşünceye bu yönüyle iştirak edilmemiştir.
1-Sanığın telefonu Dato isimli Gürcü bir şahıstan aldığını beyan ettiği ve dosya içerisinde mevcut HTS raporlarında telefonunun çalındığı tarihten 11 gün sonra sanık tarafından kullanıldığının anlaşılması karşısında, sanığın telefonu çaldığına ilişkin mahkumiyetine yeter kesin ve inandırıcı deliller karar yerinde gösterilmeden ve eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 165. maddesine uyan suçu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.