MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 5.743,37 TL alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece dava dilekçesinin görev yönünden reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dilekçesinde; 2022 sayılı yasa hükümleri uyarınca 01.09.1996 tarihinden itibaren aylık bağlanan davalının Bağ-Kur kaydının bulunduğunun tespiti üzerine; 01.06.2008-son.02.2010 tarihleri arasında hak kazanmadığı halde yersiz olarak ödendiği anlaşılan hazine alacağının yönetmeliğin 23.maddesi gereği %50 fazlası ile tahsilini talep etmiştir.Mahkemece; 2022 sayılı Kanundaki şartların varlığı halinde hak sahiplerine bağlanan aylıkların Emekli Sandığı aracılığı ile bağlanacağı ve ödeneceğinin belirtildiği (aynı yasanın 2 ve 3.mad.), 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunun bazı maddeleri 5502 sayılı SGK.nun 43.maddesiyle yürürlükten kaldırılıp, Emekli Sandığı Sosyal Güvenlik Kurumuna devredildiği, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 134.maddesi ile 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 101.maddesi gereği, Kanunda aksine hüküm bulunmayan durumlarda, bu kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ortaya çıkan uyuşmazlıkların İş Mahkemelerinde görüleceği gerekçe gösterilerek görevsizlik kararı verilmiştir.Hükmü davacı vekili temyiz etmektedir.5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 1.maddesinde, işçiyle işveren veya işveren vekili arasında, iş aktinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının İş Mahkemelerinde çözümleneceği hükmü öngörülmüştür.Somut olayda uyuşmazlık, 2022 sayılı yasa hükümleri uyarınca, hak kazanmadığı halde davalıya yersiz ödenen aylıkların tahsiline ilişkin olup, davanın genel hükümleri uyarınca Sulh Hukuk Mahkemesinde görülmesi gerektiği dikkate alınmaksızın, yanılgılı değerlendirme ile görevsizlik kararı verilmesi doğru değildir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 19.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.