Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/10123 Esas 2022/4976 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I.Sanık ...’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın 02.03.2015 tarihinde tefhim edilen hükmü CMUK'nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 01.09.2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II.Sanık ... hakkındaki beraat kararına yönelik katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Mahkemenin suç duyurusu üzerine düzenlenen iddianame için tensiple birleştirme kararı verilerek, sanık hakkındaki iddianame katılan Gümrük İdaresine tebliğ edilip duruşma günü bildirilmeden sanık ... yönüyle Gümrük İdaresinin yokluğunda yargılama yapılarak hüküm tesisi,
2-Olay sırasında iş yerinde bulunan sanık ...’ın savunmasında, iş yerinin sanık ...’a ait olduğunu ve iş yerinde yevmiye karşılığında çalıştığını beyan etmesi, sanık ...’ın ise savunmasında iş yerini sanık ...’a devrettiğini beyan etmesi karşısında, suç tarihinde iş yerinin kime ait olduğu ve kim tarafından işletildiğinin tespiti bakımından, iş yerine ait vergi levhası, ruhsat vb. evrakların temin edilerek, kolluk araştırması marifetiyle ve gerektiğinde yakın iş yerleri sahiplerinin de tanık sıfatıyla dinlenmesi suretiyle iş yerinin suç tarihinde kim tarafından işletildiğinin tespitinden sonra sanığın hukuki durumunun tespiti yerine eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA
III.Sanık ...’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5 madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra, 3/10.madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22 ve 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Dava konusu kaçak eşyanın müsaderesine dair karar ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.