5. Ceza Dairesi Esas No: 2015/10007 Karar No: 2019/6300 Karar Tarihi: 19.06.2019
Zimmet - görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10007 Esas 2019/6300 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkında görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet, zimmet suçundan beraat kararı verildiği bir dava ile ilgili olarak temyiz süreci yaşandı. Zimmet suçundan kurulan beraat hükümleri usule ve kanuna uygun olduğu için reddedildi. Ancak görevi kötüye kullanma suçunun zaman aşımı süresinin dolması nedeniyle sanıklar hakkında açılan kamu davalarının düşmesine karar verildi. Bu karar, 5237 sayılı TCK'nın 257/1. maddesi, 66/1-e maddesi, 67/4. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereği alındı.
5. Ceza Dairesi 2015/10007 E. , 2019/6300 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi KATILANLAR : ..., ..., ..., ..., ..., Çevre ve Şehircilik Bakanlığı SUÇ : Zimmet, görevi kötüye kullanma HÜKÜM : Sanıklar hakkında görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet, zimmet suçundan beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi; Başvuruların kapsamına göre sanıklar müdafileri ile katılanlardan ..., ..., ..., ..., ... vekilinin sanıklar hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ile diğer katılanlar vekillerinin sanıklar hakkında zimmet suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Zimmet suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik katılanlar vekillerinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmek, delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle kurulan beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılanlar vekillerinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, Görevi kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik katılanlar ..., ..., ..., ... ve ... vekili ile sanıklar müdafilerin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise; Sanıklara yüklenen görevi kötüye kullanma suçunun 5237 sayılı TCK"nın 257/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi olan 31/12/2006 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 19/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.