14. Ceza Dairesi Esas No: 2020/4896 Karar No: 2020/4975 Karar Tarihi: 16.11.2020
Cinsel taciz - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4896 Esas 2020/4975 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanığın cinsel taciz ve hakaret suçlarını işlediği ve mahkumiyet hükümlerinin kurulduğu belirtilmiştir. Ancak, 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK'nın basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemesinden sonra Anayasa Mahkemesi'nin 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin (d) bendine yönelik olarak 19.08.2020 tarihli kararı sonrasında sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, esası incelenmeyen hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi, 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı.
14. Ceza Dairesi 2020/4896 E. , 2020/4975 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Cinsel taciz,hakaret HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanığın işlediği cinsel taciz, hakaret suçlarının üst sınırlarının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükümleri kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.