Danıştay 7. Daire 2016/12767 Esas 2021/1520 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/12767
Karar No : 2021/1520

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : .... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli ... tarih ve ..., ... tarih ve ..., ... tarih ve ..., ... tarih ve ... sayılı serbest dolaşıma giriş beyannameleri muhteviyatı eşya için geçici korunma önlemi kapsamında verilen teminat mektuplarının iadesi istemiyle yapılan başvurunun, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 207. maddesi uyarınca telafi edici vergi ile teminat mektuplarının nakde çevrildiği tarihe kadar hesaplanan gecikme zammının ödenmesi gerektiğinden bahisle reddine dair kararın gecikme faizine ilişkin kısmına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, teminat mektuplarının telafi edici vergiyi teminat altına almadığı, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanun'un 103. maddesinin 8. fıkrası kapsamında teminat altına alınmış bir amme alacağından söz edilemeyeceğinden zamanaşımı süresinin kesilmesinin mümkün olmadığı, zamanaşımı süresinin beyanname tescil tarihinden itibaren başlayacağı, zamanaşımının sona ermesinden sonra 10/03/2015 ve 16/04/2015 tarihlerinde davacıya tebliğ edilen kararlar ile gecikme faizinin istenildiği, gümrük yükümlülüğünün doğduğu tarihten itibaren 3 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde tebliğ işleminin yapılmadığı ve zamanaşımı süresinin uzamasını sağlayacak bir ceza davasının da bulunmadığı, tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davaya konu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Gümrük vergileri deyimi telafi edici vergiyi de kapsadığından alacağın teminat altında olduğu, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanun'un 103. maddesinin 11. fıkrası uyarınca zamanaşımı süresinin dolmadığı, tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı adına tescilli ... tarih ve ..., ... tarih ve ..., ... tarih ve ..., ... tarih ve ... sayılı serbest dolaşıma giriş beyannameleri muhteviyatı eşya için geçici korunma önlemi kapsamında verilen teminat mektuplarının iadesi istemiyle yapılan başvurunun, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 207. maddesi uyarınca telafi edici vergi ile teminat mektuplarının nakde çevrildiği tarihe kadar hesaplanan gecikme zammının ödenmesi gerektiğinden bahisle reddine dair kararın gecikme faizine ilişkin kısmına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT :
4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun olay tarihinde yürürlükte olan 207. maddesinde; nakdi teminat dışında, bu Kanuna göre; tahakkuk ettirilip tahsili gereken gümrük vergileri için verilen teminatın kabulü; bir şartlı muafiyet düzenlemesine ve ekonomik etkili gümrük rejimine tabi tutulan eşyanın ilgili rejimin öngördüğü hükümlere uyulmaması nedeniyle bir gümrük yükümlülüğü doğması halinde, buna ilişkin teminatın kabulü tarihinden itibaren başlamak üzere, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre belirlenen gecikme zammı oranında faiz tahsil edileceği hükmüne yer verilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Dosyanın incelenmesinden; davacı adına tescilli beyannameler muhteviyatı eşya için 2008/30 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin Tebliğ uyarınca geçici korunma önlemi olarak teminat mektubu alınmasından sonra beyannameler muhteviyatı eşyanın serbest dolaşıma girdiği, soruşturmanın sonuçlanması üzerine 22/03/2009 tarih ve 27177 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 2009/8 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin Tebliğ hükümlerine dayanılarak alınan teminat şeklindeki geçici önlem kesin önleme dönüştürüldüğünden, ek mali yükümlülük tutarının teminatın paraya çevrilmesi suretiyle tahsil edilmesinin gerektiği, bu bakımdan ortada usulüne uygun bir şekilde kesinleşen ve vadesinde ödenmeyen herhangi bir kamu alacağının dolayısıyla 6183 sayılı Kanun hükümleri uyarınca tahsili gereken gecikme zammının da bulunmadığı anlaşılmıştır.
Zira geçici korunma önlemleri ile Gümrük Kanunu'nun 79. maddesinden itibaren düzenlenen şartlı muafiyet uygulamaları, hukuki nitelik ve yasal dayanakları açısından birbirinden farklı uygulamalar olup aralarındaki tek ortak nokta, ithalatla ilgili vergi ve mali yükümlülükler için teminat alınmasıdır. 4458 sayılı Kanun'da düzenlenen şartlı muafiyet uygulamasında, beyannamenin tescil tarihinde oranı veya tutarı belli olan gümrük vergileri tahakkuk ettirilmekte, şarta bağlı olarak o anda tahsil edilmeyip teminata bağlanmakta, yükümlülerin belirlenen şartları ihlal etmesi durumunda da tahsili yoluna gidilmektedir.
Geçici korunma önlemleri çerçevesinde yapılan ithalatlarda ise, korunma uygulamasına tabi eşyanın ithalatında ek mali yükümlülüğe ilişkin bir tahakkukun doğup doğmayacağı ve tutarın ne olacağı belli olmadığı gibi, bu husus ithalatçılara da bağlı değildir. Bakanlar Kurulu kararıyla belirlenen süre içerisinde yapılan soruşturma sonucunda ithal edilen eşyanın iç piyasaya ve yerli üreticiye olumsuz etkisinin tespit edilmesi durumunda ek mali yükümlülüğün alınması kararlaştırılmaktadır. Ek mali yükümlülüğün alınması kararlaştırıldığında da yükümlülerin verdiği teminatın hazineye irat kaydedilmesi gerektiğinden ve teminatın verildiği anda herhangi bir tahakkuk yapılmamış olduğundan, bu uygulamada, tahakkuk eden bir amme alacağının geç tahsil edilmesi söz konusu olmamaktadır.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda, davalı gümrük idaresince, geçici korunma önlemleri uygulamaları çerçevesinde yapılan ithalat, şartlı muafiyet uygulamalarıyla bir tutularak, geçici önlemin kesin önleme dönüştürülmesi üzerine, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 207. maddesi uyarınca belirlenen gecikme zammı oranında gecikme faizinin ödenmesi şartı ile verilen teminatın iade edilebileceğine dair tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uyarlık, mahkeme kararında da sonucu itibarıyla isabetsizlik bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. .... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.