Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/17976 Esas 2020/1890 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/17976
Karar No: 2020/1890
Karar Tarihi: 16.03.2020

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/17976 Esas 2020/1890 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, paydaşlardan birinin taşınmazın satış bedelini kayyım tayin edilen kişinin hesabına yatırıp ortaklık giderilmeden kayyımın süresinin dolması nedeniyle gaipliğe karar verilerek Hazineye irat kaydına yapılması talebiydi. Davalı cevap vermedi. Yapılan araştırmada gaipliğe dair koşulların gerçekleşmeyişine karar verildi ve davacının temyiz itirazı reddedildi.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 588. maddesi gaiplik hallerini düzenlemekte ve gaipliğe karar verme yetkisini vermektedir.

1. Hukuk Dairesi 2016/17976 E. , 2020/1890 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : GAİPLİK İLE BİRLİKTE HAZİNEYE İRAT KAYDI

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 402 ada 13 parsel sayılı taşınmazın paydaşlarından ... eşi ...’e Karadeniz Ereğli Sulh Hukuk Mahkemesinin 06.03.2003 tarih ve 2003/68 Esas, 2003/168 Karar sayılı ilamı ile Karadeniz Ereğlisi Mal Müdürünün kayyım tayin edildiğini, ortaklığın giderilmesi davası sonunda taşınmazın satıldığını, kayyım atanan ... eşi Hikmet’in payına düşen bedelin kayyımlık bürosu hesabına yatırıldığını, 10 yıllık kayyım ile idare süresinin dolması nedeniyle 4721 sayılı TMK"nın 588. maddesindeki şartların oluştuğunu ileri sürüp Mehmet eşi ...’in gaipliğine karar verilerek, kayyım adına yatırılan satış bedelinin Hazineye irat kaydına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, Mehmet eşi Hikmet’in nüfus kayıtlarından mirasçılarına ulaşıldığı, gaiplik koşullarının bu nedenle oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hâkimi ...’un raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, 16.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.