Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2011/17537 Esas 2012/1138 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 1.716.60 TL tazminatın masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili; davalı hakkında Sulh Ceza Mahkemesinin 29.01.2007 tarih 2007/42 Karar Sayılı kararı ile 6831 Sayılı Yasanın 91/2. m. gereğince cezalandırılmasına, tazminat ve ağaçlandırma bedeli hakkında katılan idarenin Hukuk Mahkemesinde dava açmakta muhtariyetine karar verildiğini, suçu sabit görülen ve suç teşkil eden haksız eylemi ile idareyi zarara uğratan davalıdan 6831 sayılı yasanın 114. maddesi gereğince 1.716,66 TL ağaçlandırma bedelinin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı, duruşmaya katılmamış ve vekille kendisini temsil ettirmemiştir.Mahkemece, orman bitki örtüsü tahribi tespit edilmediği anlaşılmakla şartları oluşmayan talebe ilişkin davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içeriğine göre, davalı hakkında ağaçlandırma talebine konu yer ile ilgili olarak 07.10.1996 tarih ve 1996/51-93 E.K. ile 2532 m2 yer için ormandan açma yapmak suçundan mahkumiyet kararı verildiği, aynı kararda ağaçlandırma giderinin de hüküm altına alındığı, daha sonra aynı kişi hakkında 02.09.2005 tarihli suç zaptında eski açılan yere ilaveten 1600 m2 yer ilave ettiği ve belirtilen her iki yerin bu karara konu yer olduğu, ayrıca 10.09.2006 tarihli bilirkişi raporunda belirtildiği üzere düzenlenen krokide (B) harfi ile işaretli 1600 m2 büyüklüğündeki kısmın sonradan açıldığı, bu alanda ağaç ve ağaçcık dip kütüğüne rastlanmamıştır. O halde, orman toprağının bir kısmını açma, bir kısmını işgal suretiyle 1996 tarihinden beri davalının kullandığı, aradan geçen uzun sürede, işgal nedeniyle toprağın işlenerek tarımsal faaliyette bulunulmasından dolayı orman bitki örtüsünün bu alana yayılması ve gelişmesinin engellendiği anlaşıldığına göre kurum zararı buna göre hesaplanarak hükmetmek gerekirken yanılgılı gerekçe ile reddi usul ve yasaya uygun görülmemiştir.Ayrıca, davacı davada kendisini vekille temsil ettirdiği halde gerekçeli hüküm başlığında vekilin gösterilmemiş olması HUMK.nun 388/2 maddesi uyarınca doğru değildir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin harcın iadesine, 19.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi