Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5964 Esas 2020/4972 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5964
Karar No: 2020/4972
Karar Tarihi: 16.11.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5964 Esas 2020/4972 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı verdi. İlk derece mahkemesinde yapılan hatanın telafisi mümkün olmadığı için bozma nedeni yapılmadı. Tüm deliller ve iddia-savunma değerlendirildiğinde hükmedilen ceza miktarı kanuni sınırlar içinde tayin edildiği için suça sürüklenen çocukların müdafilerinin temyiz talepleri reddedildi ve hükümler onandı. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 185. maddesi suça sürüklenen çocuklarla ilgili duruşmaların kapalı yapılmasını, 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesi ise suça sürüklenen çocukların cinsel istismar eylemlerini mağdure üzerinde müşterek hakimiyet kurmak suretiyle birlikte gerçekleştirmeleri durumunda uygulanacak hükümleri düzenlemektedir.

14. Ceza Dairesi 2016/5964 E. , 2020/4972 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nın 185. maddesi gereğince on sekiz yaşını doldurmayan suça sürüklenen çocuklarla ilgili duruşmaların kapalı yapılması gerektiği halde 11.09.2013 tarihli 3. celse açık yapılmış ise de inceleme tarihi itibarıyla suça sürüklenen çocukların on sekiz yaşını tamamlaması nedeniyle anılan hatanın telafisi mümkün olmadığından ve suça sürüklenen çocukların cinsel istismar eylemlerini mağdure üzerinde müşterek hakimiyet kurmak suretiyle birlikte gerçekleştirmeleri nedeniyle haklarında 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesinin uygulanmaması ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiriler dışında hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 16.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.