MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı idare ile aralarında düzenlenen sözleşme uyarınca davalıya hizmet verdiğini,sözleşme süresince 5510 sayılı yasada yapılan değişikliğin davalı tarafından yanlış yorumlandığını ve şirketin istihkaklarından haksız kesintiler yapıldığını, 5510 sayılı yasanın 81 maddesine eklenen bende göre sigorta primlerini düzenli ödeyen ve sigortasız işçi çalıştırmayan işverenleri teşvik etmek amacıyla sigorta pirim oranının %5 lik kısmının hazinece karşılanacağının belirtildiğini, 5510 sayılı yasanın yürürlüğünden itibaren bu kanun gereğince 5 puanlık indirimleri uygulamak suretiyle sigorta primlerini tahakkuk ettirildiğini ve ödendiğini, ancak davalı idarenin söz konusu pirim indirimlerini hak edişlerinden haksız olarak kestiğini ileri sürerek toplam 53.450,34 TL.nin herbir kesintinin yapıldığı tarihten itibaren reeskont faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, 53.450,34 TL.nin dava tarihinden itibaren reeskont faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiş,hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, hak edişlerinden haksız kesinti yapıldığını belirterek haksız yere kesinti yapılan 53.450,34 TL.nin herbir kesintinin yapıldığı tarihten itibaren reeskont faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesi istemiyle eldeki davayı açmıştır.Mahkemece,davanın kabulüne,53.450,34 TL.nin dava tarihinden itibaren reeskont faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.Borçlar Kanunun 101/1 (6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununun 117) maddesi uyarınca muaccel bir borcun borçlusu ancak alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur.Muaccel hale gelmiş bir borçtan dolayı alacaklının herhangi bir ihtarı yok ise anılan yasa maddesi uyarınca faize ancak dava veya takip tarihinden itibaren hükmedilmesi gerekir.Dava konusu olayda davacı,13.08.2010 tarihli dilekçe ile hakedişlerinden 30.543,22 TL haksız kesinti yapıldığını belirterek yapılan kesintilerin taraflarına iadesini istemiş,davacının bu talebi davalı tarafından 19.08.2010 tarihinde reddedilmiştir.Bu itibarla hüküm altına alınan alacağın 30.543,22 TL.lik kısmına 13.08.2010 tarihinden itibaren faiz uygulanması zorunludur.Mahkemece,bu husus gözardı edilerek alacağın tamamına dava tarihinden faiz uygulanması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine,ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının birinci bendinin hükümden çıkartılarak yerine “ Davanın kabulü ile, 53.450,34 TL alacağın 30.543,22 TL.lik kısmının temerrüt tarihi olan 13.08.2010 tarihinden,kalan kısmının dava tarihinden itibaren işleyecek reoskont faizi ile davalıdan alınıp davacıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına,hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan 24.30 TL harcın istek halinde davacıya iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren ... gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 7.10.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.