MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suç tarihinin 05.08.2006, 30.06.2006, 09.06.2006 olmasına rağmen gerekçeli karar başlığında sehven 23.02.2006 ve 09.06.2006 olarak yazılmış olması mahallinde düzeltilebilecek bir hata olarak değerlendirilmiş olup, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
1-Sanık hakkında suça konu 05.08.2006, 30.06.2006 ve 09.06.2006 keşide tarihli 3 adet çeki sahte olarak tanzim edip borçlarına karşılık olarak katılanlara vermesinden ibaret olayda, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.04.2014 gün ve 2013/11-397-2014/202 sayılı kararında açıklandığı üzere bu tür suçlardan zarar görenin birden fazla kişi olması mümkün ise de, belgelerde sahtecilik suçunun hukuki konusunun mağdurunun kamu güveni olduğu, fiil tarihleri de dikkate alınarak; sanığın fiillerinin her biri yenilenen kasıtla işlenmiş ayrı suçları mı, yoksa bir suç işleme kararıyla kanunun aynı hükmünün kısa zaman aralıkları içerisinde, birkaç kez ihlal etmek suretiyle zincirleme biçimde işlenmiş tek suçu mu oluşturduğunun karar yerinde tartışılmaksızın yetersiz gerekçe ile üç ayrı sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuş olması yasaya aykırı;
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk bozmayı gerektirmiş,
Sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.