Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3599 Esas 2020/1961 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3599
Karar No: 2020/1961
Karar Tarihi: 11.11.2020

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3599 Esas 2020/1961 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davası sonucunda, sanığın suçlu bulunarak mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Ancak, hükümlerin ve delillerin eksik değerlendirilmesi, banka kayıtlarının getirtilmemesi ve suç tarihinin yanlış belirtilmesi gibi hatalar nedeniyle bu kararın bozulduğu ifade ediliyor. Bunun sonucunda, ihtarın yapılması ve Anayasa Mahkemesi iptal kararının uygulanması gerektiği belirtilerek, mahkeme kararı bozuluyor. Kararda, 43. madde, CMK'nın 232/2-c maddesi, 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi, TCK'nın 53/1. maddesi ve CMUK'nın 321. maddesi gibi kanun maddeleri de yer almaktadır.

9. Ceza Dairesi 2020/3599 E. , 2020/1961 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/612 Esas sayılı dosyasının getirtilerek, suç tarihi, suç niteliği, mağdurları ve sanığının aynı olup olmadığının değerlendirilerek 43. madde hükmü de dikkate alınmak suretiyle hükümlerin, delillerin birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
POS tefeciliğine ilişkin banka kayıtlarının getirtilerek dosyanın bilirkişiye tevdii edilerek suç niteliğinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti ile sonucuna göre hüküm tesis edilmesi gerekirken eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
Suç tarihinin en son faizle ödünç paranın alındığı 01.07.2013 yerine gerekçeli karar başlığında 12.07.2013 tarihi gösterilmesi suretiyle, CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi ile adı geçen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanması hususları,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 11.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.