Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19630 Esas 2014/13798 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19630
Karar No: 2014/13798
Karar Tarihi: 04.06.2014

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19630 Esas 2014/13798 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, temel ceza tayininde asgari hadden uzaklaşmak gerektiği gözetilmemiştir. Sanığın sair temyiz itirazları reddedilmiş, ancak taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan \"sanığın amaç ve saiki\" gerekçesine dayanılmayacağına dikkat çekilmiştir. Bu nedenle hüküm BOZULMUŞTUR ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen konularda karar verilebileceği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 89/1-2-b, 62/1, 51/1-3 ve 61/1-g bendi; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2013/19630 E. , 2014/13798 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 62/1, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet, erteleme

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay nedeniyle asli kusurlu olan sanık hakkında temel ceza tayininde asgari hadden uzaklaşmak gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "sanığın amaç ve saiki" gerekçesine dayanılmayacağının gözetilmemesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasının 1 nolu paragrafında yer alan “sanığın amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.