Esas No: 2020/14541
Karar No: 2022/17186
Karar Tarihi: 22.11.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/14541 Esas 2022/17186 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme Kararı: Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, hakkı olmayan yere tecavüz suçlamasıyla yargılandı. Ancak, suçtan zarar görenin Suruç Belediyesi olduğu ortaya çıktı ve bu nedenle Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesi'nin temyiz hakkı bulunmadığı belirtildi. Daha sonra yapılan incelemede, sanığın suçu işlediği tarih olan 13.10.2011'den temyiz inceleme tarihine kadar olan 8 yıllık dava zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle dava düşürüldü. 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e ve CMK.nın 223/8. maddeleri göz önünde bulundurularak karar verildi. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA karar verildi, ancak yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 6360 sayılı Yasanın geçici 1. maddesinin 13. fıkrası
- 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e maddesi
- 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- CMK.nın 223/8. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Beraat
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-... vekilinin temyiz talebinin yapılan incelemesinde;
6360 sayılı Yasanın geçici 1. maddesinin 13. fıkrasındaki "1. maddeye göre tüzel kişiliği kaldırılan belediye ve köylerin mahkemelerde süren davalarında katıldıkları ilçe belediyesi taraf olur." hükmü uyarınca; suçtan zarar görenin Suruç Belediyesi olduğu anlaşılmakla; şikayetçi Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesinin hükmü temyiz hakkı bulunmadığından, vekilinin temyiz isteğinin CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Şikayetçi ... vekilinin ve Cumhuriyet Savcısının temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi ...'nin gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, şikayetçi Kurumun 5271 sayılı CMK.nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezalarının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık dava zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan sanığın sorgusunun yapıldığı 13.10.2011 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar dolduğu anlaşılmış ve şikayetçi Hazine vekilinin ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta
anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 22.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
