Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9147 Esas 2019/2076 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9147
Karar No: 2019/2076
Karar Tarihi: 05.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9147 Esas 2019/2076 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin yaralanması suçundan sanığa ceza veren yerel mahkemenin kararını temyiz etti. Kararda, adli raporun yüzde sabit iz niteliği olup olmadığı konusunda tereddüt olduğu belirtildi ve bu nedenle tüm doktor raporları ve tedavi evraklarının varsa grafilerinin temin edilerek müştekinin Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesine gönderilerek kati rapor alınması gerektiği vurgulandı. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal ettiği TCK'nin 53. maddesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtildi. Sonuç olarak, kararın bozularak yeniden değerlendirilmesine karar verildi.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi (6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik)

3. Ceza Dairesi 2018/9147 E. , 2019/2076 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Müşteki ... hakkında ... Adli Tıp Şube Müdürlüğünce tanzim edilen 20.03.2015 tarihli adli rapor içeriğine göre, yüz bölgesinde tarif edilen yaranın boyutları ve cilt dokusu ile bütünlük sağlayan görüntüsü nazara alındığında söz konusu izin yüzde sabit iz niteliğinde olup olmadığı hususunda tereddüt oluştuğundan, tüm doktor raporları ve tedavi evraklarının varsa grafilerinin temin edilerek müştekinin Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesine gönderilerek, yaralanmasının yüzünde sabit iz niteliğinde olup olmadığı konusunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kati raporu alındıktan sonra, sanığın hukuki durumun tespit ve tayini gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 05.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.