MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, suçta kullanılan GSM hattının kendisi tarafından kullanılmadığı, kim tarafından kullanıldığını da bilmediği ve müştekiyi tanımadığı şeklindeki sanık savunması da dikkate alınarak, suçta kullanılan 0531 385 01 77 no"lu GSM hattına ait iletişim tespit tutanakları getirtilerek söz konusu numaranın görüştüğü diğer numaraları kullanan şahısların tanık sıfatıyla bilgilisine başvurularak suça konu hattı sanığın kullanıp kullanmadığının tespitine çalışılması ve temin edilen abonelik sözleşmedeki imzanın sanığa ait olup olmadığı yönünde bilirkişi raporu aldırılmasından sonra karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2- CMK"nın 231/6-c. maddesinde belirtilen zarar kavramının, (somut) maddi zarara ilişkin olup, manevi zararı kapsamadığı, yargılamaya konu kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunda da maddi bir zararın oluşmadığı ve sanığın adli sicil kaydında CMK 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyetinin bulunmadığı gözetilerek, sanığın, “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları” göz önünde bulundurulup yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususu değerlendirilmeden, “suçun işleniş biçimi ve toplumda meydana getirdiği zarar dikkate alınarak” şeklindeki yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/12/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.