Davacılar ..., ... ile davalı .... Arasındaki tazminat davası hakkında ... 11. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 03.10.2013 gün ve 2012/173-2013/353 esas-karar sayılı hükmün Dairenin 13.05.2015 gün ve 2014/325-2015/7378 esas-karar sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiş olup, süresi içinde davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, 26.08.2010 tarihinde davalı tarafından zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı aracı içinde yolcu olan müvekkillerinden ...’nın ağır bir şekilde yaralandığı, destekleri olacak küçük çocukları ...Suda’nın öldüğünü beyanla ıslah ile birlikte davacı ... için 12.991,13 TL, ... için 19.194,76 TL olmak üzere toplam 32.185,89 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kabulü ile davacı ... için 12.991,13-TL, davacı ... için 19.194,76 TL olmak üzere toplam 32.185,89 TL destekten yoksun kalma tazminatının 03.03.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm davalı vekilinin temyizi üzerine Dairenin 13.05.2015 gün ve 2014/325-2015/7378 esas-karar sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiş, bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1-Dosya içeriğine, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, HMUK’nın 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uygun olmayan, aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme isteklerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, davacıların murisinin ölümü nedeni ile 6098 sayılı TBK m. 53 gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davacıların oğlunun 26.08.2010 tarihinde meydana gelen kazada vefat etmesi nedeniyle mahrum kaldığı destekten yoksun kalma tazminatının hesaplanmasında oğlunun 15 yaşından itibaren gelir getirmeye başlayacağı varsayılarak tazminat belirlenmiştir. Oysa Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamalarına göre vefat eden çocuklar için destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken 18 yaşından itibaren gelir getirmeye başlayacağı varsayılarak hak sahibinin destek süresi boyunca tazminat hesaplanmaktadır.
Mahkemece; davacılar için belirlenecek tazminat tutarının, desteğin 18 yaşından itibaren gelir elde edeceği kabul edilerek tazminat hesabı yapılması gerekirken, bu kurala uyulmadan hesaplama yapan bilirkişi raporunun hükme esas alınma doğru görülmemiştir.
3- Ölenin destekten yoksun kalanlara ne oranda yardımda bulunacağı her somut olayın özelliği içinde var olan olgulara göre belirlenmelidir; ölenin yardımda bulunduğu kişilerin sayısı, destek alanların ihtiyaçları ve varsa eylemli olarak yapılan yardımlar gözetilerek takdir edilmelidir.
Somut olayda; bilirkişi raporunda, desteğin gelirin %30"unu kendisine ayıracağı, gelirinin %70"in 1/4"ünü anne ve babasına ayıracağı, çocuklarının olma ihtimaline göre devamında, anne ve babasına ayrı ayrı gelirinin %70"inin 1/6"sını, anne destek hesabından çıktıktan sonra ise babanın payı olarak desteğin gelirinin %70"inin 1/4"ünü esas alarak hesaplanmıştır.
Kademeli olarak desteğin askere gideceği, evleneceği, çocuklarının olacağı ihtimallerine göre hesaplama yapılması Dairemizin yerleşmiş içtihatlarına uygun ise de; somut olayın özelliklerine göre desteğin kendisine %30 payı sabit tutarak hesaplama yapan bilirkişi raporunda, davacılar için aşamalı olarak değişen destek payları hatalı görülmüştür.
4-Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre desteğin ve destek ihtiyacı olanların muhtemel yaşam süreleri belirlenirken ... – ... (PMF) yaşam tablosu esas alınmalıdır. Ayrıca, destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken rapor tanzim tarihine kadar gerçekleşen zararın bilinen veriler nazara alınarak ve iskontoya tabi tutulmadan somut olarak, rapor tanzim tarihinden sonraki zarar da bilinen son gelir nazara alınıp 1/Kn katsayısına göre her yıl %10 oranında artırılmak ve iskonto edilmek suretiyle hesaplanmalıdır (YHGK., 28.06.1995 tarih, 1994/9-628 Esas, 1995/694 Karar). Yaşam süresi belirlenirken Sözkonusu yaşam tablosuna göre ölüm tarihinde müteveffanın yaşı ile hak sahiplerinin yaşları belirlenerek, bu tablodaki bakiye ömür sürelerinin hesaplamada dikkate alınması gerekmektedir.
Bu bakımdan, dosya kapsamında alınan 17.04.2013 havale tarihli aktüer raporu her ne kadar PMF tablosu esas alınmış ise de, hem desteğin bakiye ömrü belirlenmesinde hem de davacıların bakiye ömürlerinin belirlenmesinde, desteğin gelir sağlayacağı yaş esas alınmıştır. Yukarıda açıklandığı üzere desteğin ve davacıların kaza tarihindeki yaşına göre ortalama yaşam sürelerinin belirlenmesi gerekirken bu kurala uyulmadan anılan tarzda hatalı hesaplamayı içerir bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme itirazlarının kabulüyle Dairemize ait 13.05.2015 gün ve 2014/325-2015/7378 sayılı onama kararının kaldırılmasına, 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair karar düzeltme itirazlarının reddine, 2-3-4 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, temyiz ve tashihi karar peşin harçlarının temyiz eden davalıya geri verilmesine 3.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.