Esas No: 2021/16159
Karar No: 2022/5410
Karar Tarihi: 17.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/16159 Esas 2022/5410 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği bu dosyada, sanığın 556 sayılı KHK'ya muhalefet suçu işlediği gerekçesiyle hüküm giydiği belirtiliyor. Ancak, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle yapılan değişiklik nedeniyle, 556 sayılı KHK'nın satışa arz etme veya satma suçu için özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 61/7. maddesi artık uygulanamayacağına karar verilmiştir. Bu nedenle, uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi ve uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu olduğu belirtilerek, sanığın tekerrüre esas alınan ilamı kapsamında bir değerlendirme yapılıp yapılmadığının araştırılması gerektiği kararlaştırılmıştır. 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle alınan karara göre, sanık hakkında 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunludur. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 556 sayılı KHK'nın 61/7. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri, 7143 sayılı Kanunun 16. maddesi ve 3194 sayılı İmar Kanunu'na ilave edilen geç
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 556 sayılı KHK'ya muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik CMK’nun 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamına konu suçun TCK’nun 184/1. maddesinde düzenlenen imar kirliliğine neden olma suçu olması ve 18.05.2018 tarih ve 30425 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7143 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu'na ilave edilen geçici 16. maddeye göre sanığın 31.10.2018 tarihine kadar başvurması ve madde kapsamında belirtilen şartları yerine getirmesi halinde 5237 sayılı TCK’nun 184/5. maddesinde belirtilen, 184/1. maddesinden mahkum olunan ceza bütün sonuçlarıyla ortadan kalkar hükmünden yararlanma ve bu kapsamda tekerrür hükümlerinin uygulanmama ihtimali karşısında, sanığın tekerrüre esas alınan ilamı kapsamında bir değerlendirme yapılıp yapılmadığının araştırılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
