Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/71 Esas 2015/13292 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı tarafından ek kararın ise davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davalının 10/11/2008 günü kırmızı ışıkta geçmek suretiyle müvekkilinin içerisinde yolcu olarak bulunduğu araca çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini açıklayıp, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 14.200,00-TL maddi, 75.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; davaya herhangi bir cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 6.828,86 TL maddi, taktiren 20.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 26.828,86 TL tazminatın 10/11/2008 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı tarafından ek karar ise davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, 11.04.2014 tarihli ek karar ile davalı vekilinin vekaletnamesini dosyaya sunması için gönderilen muhtıranın tebliğ edilmesine rağmen kesin süre içerisinde sunmadığından HMK.nın 366 maddesi gereğince temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmiştir. Davacı vekilinin süresinde verdiği temyiz dilekçesi ekinde vekaletnamesinin olduğu görülmekle mahkemece verilen ek karar yerinde olmayıp bu nedenle temyiz edilmemiş sayılmasına dair ek karar kaldırılarak davalı vekilinin de temyiz incelemesine geçildi;
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, davacının yolcu olup kazada kusurunun
bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacı vekilinin, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 2,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda dökümü yazılı 1.348,80 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 03.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.