Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/11419 Esas 2022/1529 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kullanıcı Şerhi Konulması

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı Hazine vekili, davalı ... vekili, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro çalışması sonucunda, ... İlçesi ... Mahallesi ... Mevkinde bulunan 518 parsel sayılı taşınmaz 1997 yılında ve 491 parsel sayılı taşınmaz 1992 yılında beyanlar hanesine 6831 sayılı Yasa'nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı, 518 parselin davalı ...'in, 491 parselin davalı ...'ın kullanımında olduğu şerhi verilerek davalı Hazine adına tespit ve tescil edilmiştir. 2010 yılında 518 parselden ifrazen oluşan 671 parsel ve 491 parselden ifrazen oluşan 667 parsel sayılı dava konusu taşınmazların tapudaki beyanlar hanesindeki şerhler aynen korunmuştur.
Davacı ... vekili, 667 ve 671 parsellerin bulunduğu alanın 1995 yılından beridir davacının fabrika yapmak suretiyle kullanımında olduğunu, davalıların kullanımlarının bulunmadığını açıklayarak davalıların adına olan kullanıcı şerhinin silinmesini ve davacı adına tapuya kullanıcı şerhi konulmasını talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davacının, öncesinde 491 nolu parsel içerisinde kalan 1655 m2 bölümü 1995 tarihinde köy senedi ile... isimli şahıstan satın aldığı, satın aldığı bu yeri o tarihten bu yana zilyetliğinde bulunduğu, Orman Kanunu'na muhalefetten dolayı ... 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/268 Esas sırasında kayıtlı davada mahkum olduğu, hatta üzerine yaptığı binanın orman sınırları içinde kalan 255 m2'lik bölümünün müsaderesine de karar verildiğinin anlaşıldığı, dava konusu yapılan parsellerden 671 nolu parselin belirtmesinin yapıldığı sırada, bu parsel üzerinde bulunan fabrika binasının davacıya ait olduğu tespit edilmesine rağmen ...'den herhangi bir devir sözleşmesi ibraz etmediği gerekçesi ile" ... oğlu ...'in işgalindedir" şeklinde tespit yapıldığı, çevre parsellerden olan 670 nolu parsel üzerinde ...'in evinin bulunduğu, yine çevre parsellerden 666 nolu parselin ise tarla vasfı ile orman sınırları dışına çıkartıldığı ve beyanlar hanesinde "...'ın işgalindedir" belirtmesinin bulunduğu, 668 nolu parsellin ise beyanlar hanesinde "zemin fiili yol" belirtmesi ve tarla vasfı ile Hazine adına orman sınırları dışına çıkartıldığının belirlendiği, dolayısıyla davacının, köy senedi ile satın aldığı taşınmazdaki zilyetliğinin, maliki evveli ile birlikte düşünüldüğünde geçerli bir sebebe dayandığının kabul edilmesi gerektiği, davalılar ... ve ...'ın, çevrede zilyetliklerinde bulunan taşınmazlar olduğu, davalılar adına yapılan belirtmenin maddi hataya dayalı olduğu anlaşıldığı, bu nedenle, davanın kabulüne, dava konusu 671 nolu parselin beyanlar hanesinde yer alan "... oğlu ...'in işgalindedir." kaydının iptaline kaldırılmasına ve yerine "... ... oğlu ...'ün işgalindedir" beyanının yazılmasına, dava konusu 667 nolu parselin beyanlar hanesinde yer alan "...'ın işgalindedir." kaydının iptaline, kaldırılmasına ve yerine "... ... oğlu ...'ün işgalindedir" beyanının yazılmasına karar verilmiştir. Hüküm; davalı Hazine vekili, davalı ... vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamındaki tüm bilgi ve belge incelendiğinde; 671 parsel sayılı taşınmazın geldisi kök parsel olan 518 parsel sayılı taşınmazın kadastro tespitinin 01.07.1997 yılında yapıldığı ve tesbitin 17.10.1997 tarihinde kesinleştiği sabittir. Davacı, 491 parseli 1995 yılında satın alıp fabrika inşa ettiğini ve fabrikanın bir kısmının 518 parselden gelen 671 parsel sayılı taşınmaz üzerinde kaldığını ve kullanıcının kendisi olduğu iddiasına diğer ifadeyle kadastro tespitinden önceki sebeplere dayalı olarak dava açmıştır. 671 parsel yönünden kadastro tespitinin kesinleştiği 1997 yılından eldeki davanın açıldığı 03.10.2012 tarihine kadar 3402 sayılı Yasa'nın 12/3. maddesi uyarınca 10 yıllık hak düşürücü süre geçmiştir. Mahkemece, davanın 671 parsel sayılı taşınmaz yönünden usulden reddine karar verilmesi gerekirken esasa ilişkin karar verilmesi isabetsizdir.
Bununla birlikte davacının talebi mülkiyet hakkına yönelik olmayıp, taşınmazdaki kullanım hakkının belirlenmesi ve tapunun beyanlar hanesine işlenmesi istemine ilişkin olduğundan, kendini vekille temsil ettiren davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi ve davada yasal hasım olan Hazinenin harçtan muaf olduğu da gözetilmeksizin yargılama giderinden sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırıdır. Açıklanan yönlerden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince ... ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalılara iadesine 23.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.