Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/5673 Esas 2022/1536 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : ... Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasında ... Kadastro Mahkemesinde görülen dava sonucunda verilen hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş olup, bu kez davacı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi kararının duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine duruşma istemi değerden reddedilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı asıl, ... İli ... İlçesi ... Mahallesinde yapılan uygulama kadastrosu sırasında kendisinin tapuda paydaşı olduğu taşınmaz ile davalılara ait komşu parsel olan taşınmazların ortak sınırlarının tesbitinde davacı aleyhine davalılar lehine olacak şekilde hata yapıldığını ileri sürerek tesbitin iptalini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda; davanın yenileme kadastrosuna itiraz olduğu, yapılan incelemelerde dava konusu yerlerin zemindeki sınırları ilk tesis kadastrosundan beri değişmemiş sabit kalmış parsel sınırları olmadığı, yapılaşmalardan kaynaklı olarak zemindeki sınırların değişmiş olduğu, zemindeki sınırlara uyulduğunda kesinleşmiş tesis kadastrosu sınırlarının değişeceği, yenileme kadastrosunun kesinleşmiş tesis kadastrosuna uygun yapılması gerektiğinden zemindeki sınırlara itibar edilmesinin mümkün olmayacağının anlaşıldığı, zemindeki sınırlar ile yenileme kadastrosundaki sınırlar arasındaki farklılığın diğer bir sebebinin ise 1951 yılında yapılan toprak tevzi çalışmalarındaki haritaların 1957 yılında yapılan tesis kadastrosu sırasında aynen uygulanmasından kaynaklandığı, yenileme kadastrosunun kesinleşmiş tesis kadastrosu sınırlarına uygun olarak yapıldığı, dava konusu yerlerdeki yenileme kadastrosunun 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 22/a maddesi ve Yenileme Yönetmeliğine uygun olarak yapılmış olduğu anlaşılmakla davacının açmış olduğu davanın reddine, 400 ada 1, 2, 5 parseller, 396 ada 3, 4, 5, 6 parseller, 398 ada 1 ve 6 parsellerin tespit gibi tesciline karar verilmiştir.
Hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri gözetilerek yapılan incelemede; bilirkişilerce yöntemine uygun şekilde tesis kadastrosu ve 22/a maddesi gereğince yapılan uygulama kadastrosu paftalarının çakıştırılması neticesinde, davacıya ait parselin yüzölçümünde azalma olmadığı, hata sınırının üzerinde bir artış olduğu, taşınmazların zemin sınırlarının sabit olmadığı ve yapılaşma sırasında zemin sınırlarına uygun yapılaşma yapılmadığı, uygulama kadastrosunun tesis kadastrosundaki sınırlar esas alınarak yapıldığı, böylece dava konusu taşınmazla ilgili uygulama kadastrosunun, 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 22/a maddesi ile bu madde uyarınca 29.11.2006 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren "Kadastro Haritalarının Yeniden Düzenlenmesi ve Tapu Sicilindeki Gerekli Düzeltmelerin Yapılmasında Uygulanacak Usul ve Esaslara İlişkin Yönetmelik" hükümlerine uygun yapıldığı, mülkiyet hakkının ihlal edilmediği, Mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nin 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, 44,40 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 36,30 TL'nin temyiz edenden alınmasına, 23.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.