Davalı            : Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İzmir Bölge Müdürlüğü

             O  L  A  Y       : Müfettiş raporuna göre, 4857 sayıl İş Kanunu’nun 3. maddesindeki işyerini bildirme yükümlülüğüne aykırı davranıldığı nedeniyle, anılan Yasa’nın 108. maddesine dayanılarak 98/1. maddesine göre 571,60 YTL. idari para cezası verilmiş; davacı, sözkonusu para cezasına ilişkin işlemin iptali istemiyle idari yargı yerinde dava açmıştır.

            İZMİR 1. İDARE MAHKEMESİ TEK HAKİMİ; 21.7.2005 gün ve E:2005/825, K:2005/866 sayı ile, dava konusu idari para cezasının 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nda tanımlanan kabahat kapsamında olduğu ve bu Kanunun genel hükümlerinin diğer kanunlardaki kabahatler hakkında da uygulanacağı öngörüldüğünden, Kanunun yürürlüğe girdiği 1.6.2005 tarihinden itibaren idari para cezalarına karşı yapılacak itirazlarda aynı Kanun’un 27. maddesi uyarınca sulh ceza mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiştir.

            Davacı, aynı istekle, 25.8.2005 gününde adli yargı yerinde dava açmıştır.

            MANİSA SULH CEZA MAHKEMESİ; 1.9.2005 gün ve E:2005/65, K:2005/1234 Müt. sayı ile, 765 sayılı Ceza Kanununda cürüm ve kabahat olarak ikiye ayrılan suçlara ilişkin uygulamanın 5237 sayılı Kanun ile terkedilerek kabahatler için ayrı bir kanun çıkarıldığı, kabahati idari yaptırım öngörülen bir haksızlık olarak tanamlayan Kabahatler Kanunu’nu tüm idari yaptırım uygulanan işlemleri kapsayacak şekilde genişletmenin ceza hukuku normlarına aykırı olacağı, bu nedenle idarenin işlemlerine karşı yine idare mahkemelerine itiraz edilmesi gerektiği gerekçesiyle itirazın görev yönünden reddine; daha önce İzmir 1. İdare Mahkemesi Hakimliğince görevsizlik kararı verilmiş olmakla dosyanın Uyuşmazlık Mahkemesi’ne gönderilmesine karar vermiştir.

            Başkanlık yazısı ile kararın kesinleşme durumunun sorulması üzerine İzmir 1. İdare Mahkemesi Başkanlığının 16.12.2005 günlü ve E:2005/825 sayılı cevap yazısında: kararın itiraz edilmiş olması nedeniyle kesinleşmediği bildirilmiştir.

            İNCELEME VE GEREKÇE    :Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü’nün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında, Üyeler: M. Lütfü ÜÇKARDEŞLER, Coşkun ÖZTÜRK, Serap AKSOYLU, H. Ayfer ÖZDEMİR, Abdullah ARSLAN  ve Levent ÖZÇELİK’in katılımlarıyla yapılan 26.12.2005 günlü toplantısında, Raportör- Savcı İsa YEĞENOĞLU’nun 2247 sayılı Yasa’da öngörülen koşulları taşımayan başvurunun reddi gerektiği yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Danıştay Savcısı Ahmet Yahya ÖZDEMİR’in başvurunun reddi gerektiğine ilişkin sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:                                                   

            2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanun’un 19. maddesinde “Adli, idari, askeri yargı mercilerinden birisinin kesin veya kesinleşmiş görevsizlik kararı üzerine kendisine gelen bir davayı incelemeye başlayan veya incelemekte olan bir yargı mercii davada görevsizlik kararı veren merciin görevli olduğu kanısına varırsa, gerekçeli bir karar ile görevli merciin belirtilmesi için Uyuşmazlık Mahkemesine başvurur ve elindeki işin incelenmesini Uyuşmazlık Mahkemesinin karar vermesine değin erteler” denilmiş olup, buna göre yargı mercilerinin Uyuşmazlık Mahkemesi’ne başvurabilmeleri için, görevli olduğu kanısına varılan yargı merciince daha önce verilmiş bulunan görevsizlik kararının kesin veya kesinleşmiş olması gerekmekte; aynı Yasa’nın 27. maddesinde ise, Uyuşmazlık Mahkemesi’nin, uyuşmazlık çıkarmaya veya görev uyuşmazlıklarına ilişkin istemleri önce şekil ve süre açısından inceleyeceği, yöntemine uymayan veya süresi içinde ileri sürülmemiş istemleri reddedeceği belirtilmektedir.

            Olayda, Sulh Ceza Mahkemesinin başvurusuna konu olan İdare Mahkemesi Tek Hakim kararının itiraz edilmiş olması nedeniyle henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır.

            Belirtilen durum karşısında, yargı mercilerince görev uyuşmazlığının giderilmesi istemiyle Uyuşmazlık Mahkemesi’ne başvuruda bulunulabilmesi için aranan   “daha önce verilmiş bulunan görevsizlik kararının kesin veya kesinleşmiş olması” koşulu gerçekleşmediğinden, 2247 sayılı Yasa’nın 19. maddesine uygun bulunmayan başvurunun aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca reddi gerekmektedir.

            SONUÇ   :2247 sayılı Yasa’nın 19. maddesine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN, aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca REDDİNE, 26.12.2005 gününde OYBİRLİĞİ İLE KESİN OLARAK karar verildi.