Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/6431 Esas 2022/1533 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : ... Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasında ... Kadastro Mahkemesinde görülen dava sonucunda verilen hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş olup, bu kez davacı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro tespiti sırasında, ... Merkez ... Köyünde 111 ada 11 parsel arsa vasıflı 545,59 m² yüzölçümlü, 107 ada 10 parsel çayır vasıflı 11.668,92 m² yüzölçümlü, 107 ada 14 parsel çayır vasıflı 5.114, 31 m² yüzölçümlü ve 106 ada 80 parsel çayır vasıflı 3.080,94 m² yüzölçümlü taşınmazlar 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 7. maddesi gereğince senetsizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak davalılar adına tesbit edilmiştir.
Davacı Hazine vekili, tesbitlerin hukuka aykırı olduğu ve imar-ihya, kazandırıcı zamanaşımı ile kazanım koşullarının oluşmadığını açıklayarak tesbitlerin iptalini ve taşınmazların davacı adına tesbit ve tescilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince; keşifte dinlenilen mahalli bilirkişiler ve tespit bilirkişilerinin uyumlu beyanlarda bulunduğu, uyumlu beyanlarda dava konusu yerlerin davalılara babalarından dedelerinden kaldığı, uzun yıllardan beri taşınmazların otunu biçmek suretiyle ekonomik amaca uygun bir şekilde zilyet olduklarının belirtildiği, ziraat bilirkişi raporunda dava konusu yerlerin en az 30 yıldan beri imar ve ihya edildiği, özel mülkiyete konu olabilecek yerlerden olduğunun belirtildiği, ayrıca orman bilirkişi raporunda da dava konusu taşınmazların orman olmayan alanlarda kaldığının tespit edildiğ, ziraat ve orman bilirkişi raporlarının mahalli ve tespit bilirkişi beyanlarını doğruladığı, her ne kadar fen bilirkişi raporunda vergi kaydının dava konusu parsellere uymadığı belirtilmiş ise de, vergi kaydının hükme esas alınabilmesi için zilyetlikle bağdaşması gerektiği, zilyetlikle bağdaşmayan vergi kayıtlarına itibar edilemeyeceği hususunun Yargıtayın yerleşmiş içtihatlarında da açıkca belirtildiği, dava konusu dosyada mahalli ve tespit bilirkişi beyanları birbirleriyle uyum içerisinde olduğu için ayrıca orman ve ziraat bilirkişi raporlarının da bu beyanları doğruladığı için vergi kaydına itibar edilmeyip birbiriyle uyumlu mahalli ve tespit bilirkişi beyanlarına itibar edildiği, dava konusu yerlerde Kadastro Kanunu'nun aramış olduğu 20 yıllık kesintisiz, nizasız ve amacına uygun zilyetlik koşullarının oluştuğu, davalıların dava konusu yerlerde zilyet olduğu, uzun zamandır davalıların kullanımında olduğu, dava konusu taşınmazların özel mülkiyete konu olabilecek yerlerden olduğu anlaşılmakla davacının davasının reddine, dava konusu 107 ada 14 nolu parsel, 106 ada 80 nolu parsel, 107 ada 10 nolu parsellerin tesbit gibi tapuya tesciline, tespit maliki ... ölü olduğundan dava konusu 111 ada 11 nolu parselin ölü tespit maliki ... adına yapılan tespitin iptaliyle parsel üzerindeki tüm hisseler 12 pay kabul edilerek, 4 payın ..., 4 payın ..., 1 payın ..., 1 payın ..., 1 payın ..., 1 payın ... adına miras payları oranında tesbit ve tapuya tesciline karar verilmiştir.
Hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince yapılan inceleme neticesinde İlk Derece Mahkemesinde delillerin toplanmasını müteakip mahallinde icra edilen keşif, keşif neticesi düzenlenen bilirkişi raporları, keşif mahallinde ifadelerine başvurulan yerel ve tespit bilirkişilerinin birbirlerini ve kadastro tespit tutanak içeriklerini doğrulayan beyanları ile dosya kapsamına göre; davalı tarafça kadastro tespit tarihine kadar 20 yılı aşkın süre ile aralıksız ve çekişmesiz olarak 111 ada 11 parsel sayılı arsa vasıflı taşınmazın etrafı çeperle çevrilmek suretiyle sahiplenildiği, üzerinde az sayıda meyveli meyvesiz ağaçların bulunduğu, tarım aletleri ve odun koymak suretiyle kullanıldığı, 106 ada 80 parsel, 107 ada 10 ve 14 parsel sayılı çayır vasıflı taşınmazların ise otu biçilmek suretiyle tasarruf edildiği, taşınmazların davalılardan önce de üst soylarının zilyetliği altında bulunduğu, aynı çalışma alanında davalılar adına senetsizden tespit ve tescil edilen taşınmazların sulu/kuru toprakta 40/100 dönümü geçmediği, davalılar lehine 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 14. maddesinde öngörülen ve kazanmayı sağlayan zilyetlik koşullarının gerçekleştiğinin anlaşıldığı, İlk Derece Mahkemesince de bu gerekçeyle ispatlanamayan asıl ve birleşen davaların reddine karar verilmesinde usul ve esas yönünden hukuka, kamu düzenine aykırılık bulunmadığından davacı Hazine vekilinin dava konusu taşınmazlar hakkında verilen karara yönelik yerinde görülmeyen istinaf isteminin 6100 sayılı HMK'nın 353/(1)-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, istinaf dilekçesinde belirtilen 119 ada 5 parsel ve 118 ada 14 parsel sayılı taşınmazlar istinaf incelemesi yapılan davaya konu olmadığından davacı vekilinin bu taşınmazlara yönelik istinaf istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Davacı vekili, Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz etmiştir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına 23.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.