Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/27024 Esas 2022/5247 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM :İlk derece mahkemesi kararının kaldırılarak yerine, hükme; "Unsurları itibarı ile oluşmayan 5607 Sayılı Yasaya Muhalefet suçundan sanığın CMK 223/2-a maddesi gereğince beraatine, 5326 sayılı Yasanın 24 ve 15. maddeleri gözetilerek sanıkta ele geçirilen doldurulmuş makaronlar ve tütünlerin uygunluk belgesi olmadan satışı nedeni ile 4733 sayılı Yasanın 8/5-ı maddesi gereğince suç tarihi gözetilerek 10.515 TL idari para cezası ile cezalandırılmasına, Suça konu ürünlerin 5326 sayılı Yasa'nın 18/1. maddesi delaleti ile 4733 sayılı Yasa'nın 8/9. maddesi gereğince mülkiyetinin kamuya geçirilmesine, Yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına," ibareleri eklenmek suretiyle CMK'nun 280/1-a, 303/1-a maddeleri gereği hükmün Düzeltilerek İstinaf Başvurusunun Esastan Reddine,
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Kabahatler Kanununun 27/7. maddesinde yer alan “Kovuşturma konusu fiilin suç değil de kabahat oluşturduğu gerekçesiyle idarî yaptırım kararı verilmesi halinde; fiilin suç oluşturmaması nedeniyle verilen beraat kararına karşı kanun yoluna gidildiği takdirde, idarî yaptırım kararına karşı itiraz da bu kanun yolu merciinde incelenir.” düzenlemesi karşısında, temyiz edenin temyiz merciinde yanılması hakkını ortadan kaldırmayacağından sanığın hakkında hükmedilen idari yaptırım kararına karşı 17.07.2020 tarihli dilekçesi ile ... Bakanlığı vekilinin 13.08.2020 tarihli dilekçesi temyiz dilekçesi mahiyetinde kabul edilerek yapılan incelemede;
I- Sanık hakkında verilen idari para cezası ile dava konusu eşyanın mülkiyetinin kamuya geçirilmesine ilişkin hükme yönelik sanık ile ... Bakanlığı vekilinin Kabahatler Kanunu'nun 27/7. maddesi gereğince yapılan itirazının incelenmesinde;
II- Katılan Gümrük İdaresi vekilinin sanık hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nun 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Yasanın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki itirazın kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın müsnet suçtan beraatine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerindegörülmediğinden, katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nun 302/1. madde ve fıkrası gereğince ESASTAN REDDİNE,
Hükmedilen idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının dolmuş olduğu anlaşılmakla, sanık ile ... Bakanlığı vekilinin itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 29/3. maddesi gereğince İTİRAZIN KABULÜNE, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 20/1. maddesi gereğince sanığa İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 4733 sayılı Yasanın 8/9. ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 18/1. maddeleri uyarınca dava konusu EŞYALARIN MÜLKİYETİNİN KAMUYA GEÇİRİLMESİNE,
28/02/2019 tarihinde yürürlüğe giren 20/02/2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nun 304. maddesi gereğince dosyanın Kırklareli 1. Asliye Ceza Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi'ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 17/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.