Özet:

Davacı, bir suç soruşturması nedeniyle gözaltına alındı ve daha sonra suçsuz olduğu anlaşıldı. Bu nedenle CMK'nın ilgili maddelerine dayanarak manevi tazminat istemiyle davalıya karşı dava açtı. Ağır Ceza Mahkemesi, davacının talebinden kısmen kabul ederek davalıdan 1000 TL manevi tazminat ödenmesine karar verdi. Davalı vekili temyiz başvurusunda bulundu ancak 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı nedeniyle reddedildi. Kanunun geçici 3. maddesi uyarınca hükmün kesinleşmesi nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteği reddedildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- CMK'nın 141. ve devamı maddeleri: bir kişinin gözaltına alınması ve tutuklanması durumundaki prosedürleri düzenler.
- 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. Maddesi: önceki kanunlara yapılan atıflarda, o kanunların yerine HMK'nın geçerli olduğunu belirtir.
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi: Temyiz davalarındaki sınırı belirleyerek, belli tutarın altındaki davalarda temyiz başvurusunu kısıtlar.
- HUMK’un 427. maddesi: Kararın kesinleşme süresini ve süre sonrası temyiz hakkını düzenler.
-