2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2154 Karar No: 2020/6936 Karar Tarihi: 25.06.2020
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2154 Esas 2020/6936 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından bir kişi mahkum edilmiştir. Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereği, tebligatın yapılamaması halinde muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Ancak, sanığın yokluğunda verilen kararın en son bilinen adresi olan MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işlemi usule aykırıdır. Kararın tebliği için sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde kendisine okunarak anlatılması veya son bildirdiği son bilinen adresine tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılması gerektiği belirtilmektedir. Kanun maddeleri ise sırasıyla Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1 ve 21/2 maddeleridir.
2. Ceza Dairesi 2020/2154 E. , 2020/6936 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerekirken, temyiz dışı sanık ...’in yokluğunda verilen kararın aynı zamanda en son bilinen adresi olan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince MERNİS şerhi ile yapıldığı, yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak (sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde bizzat okunup anlatılarak tebliği, aksi halde son ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 25/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.