Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/591 Esas 2019/2729 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/591
Karar No: 2019/2729
Karar Tarihi: 05.03.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/591 Esas 2019/2729 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından dolayı mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosya, hukuken geçerli ve elverişli kanıtların incelenmesi sonucu suçların sanık tarafından işlendiğini kabul edip, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak, sanığın sabıka kaydına göre, başka bir zaman işlenen bir suç nedeniyle tekerrüre düştüğü belirtilmesine rağmen kararda bu durumun belirtilmemesi ve TCK'nun 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi'nin kararına uyulması gerektiği belirtilmesi nedeniyle hükmün bozulması gerektiği ortaya çıkmıştır. Yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın, mahkumiyet hükmünden tekerrüre ilişkin bölümler çıkartılarak sanığın hapse mahkum edilmesi ve infaz rejimine göre cezanın çektirilmesi, ardından denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararı verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nun 53, 58/6 ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi olarak belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2018/591 E. , 2019/2729 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Onama

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanık ...’nun sabıka kaydına göre,....12. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/11/2012 yerine getirme tarihli, 2006/486 Esas ve 2007/1013 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, mahkemece tekerrüre esas alınan mahkumiyetin karar yerinde gösterilmemesi,
2)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından, tekerrüre ilişkin bölümler çıkartılarak yerine “Sanığın....12. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/11/2012 yerine getirme tarihli, 2006/486 Esas ve 2007/1013 Karar sayılı ilamında yer alan 1 yıl hapis cezasının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nun 58/6. maddesi gereği mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” cümlelerinin yazılması ve TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan kısımların hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin
2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.