Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/11856 Esas 2022/5364 Karar Sayılı İlamı

5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'na muhalefet suçundan sanık ...'un anılan Kanun'un 63/10 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2. maddeleri gereğince 2.625,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair ŞANLIURFA 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/10/2019 tarihli ve 2017/1583 Esas, 2019/1064 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 02/07/2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/07/2020 tarihli ve KYB. 2020/59123 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde suç tarihinden önce herhangi bir mahkumiyet kararının bulunmadığı ve mahkumiyetin de adli para cezasına ilişkin olduğunun anlaşılması karşısında, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 14/10/2009 tarihli ve 2009/10189 esas 2009/12070 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının takdir ve değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu da gözetilerek, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/6. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı tartışılmadan, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden ŞANLIURFA 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 09.10.2019 tarihli ve 2017/1583 Esas, 2019/1064 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nun 309/4-b maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.