MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ, ECRİMİSİL



Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 3. Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 30.12.2011 gün ve 2011/20 esas 2011/467 karar sayılı hükmün bozulmasına ilişkin olan 7.2.2013 gün ve 110-1474 sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davalı vekili ile davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Dava, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairece; bilirkişilerin rapor ve krokisinde sığınak 2 ile gösterilen bölümü davalının haksız kullandığı, ancak bu bölüme müdahalenin halen devam edip etmediğinin belli olmadığı, bu yön açıklığa kavuşturulmadan sığınak 2 bölümü yönünden davanın reddinin yanlış olduğu, öte yandan; dava konusu taşınmaz bölümlerini davalının 1998 yılından beri kullandığı, davacının dava tarihine kadar davalıya bir ihtarname keşide etmediği gibi bir ikazda da bulunmadığı, bu durumda davalının kullanımının muvafakate dayalı olduğu hususlarına değinilerek, sığınak 2 bölümü bakımından davalının taşınmaza müdahalesinin devam edip etmediğinin açıklığa kavuşturulması ve ondan sonra bir hüküm kurulması, ecrimisil isteğinin de reddine karar verilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuş olup, taraflarca karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Çekişme konusu olup, bilirkişi rapor ve krokisinde sığınak 1 ve sığınak 2 olarak gösterilen yerler ile kapıcı dairesinin ortak alan niteliğinde olduğu, bu gibi yerlerin başkasının kullanımına bırakılmasının KMK nun 45. maddesi uyarınca önemli yönetim işlerinden olduğundan ancak tüm kat maliklerinin onayı ile kullanılmasının mümkün olduğu, somut olayda ise böyle bir onayın bulunmadığı gibi davalının kullandığı bölümleri apartman yönetimine bırakması için davacı tanıkları tarafından 1999 yılından beri uyarıldığı ve böylece intifadan men unsurunun oluştuğu, öte yandan sığınak 1 olarak gösterilen bölüm ile kapıcı dairesinin yargılama sırasında davalı tarafından boşaltılarak 17.11.2011 tarihli tutanak ile teslim edildiği, sığınak 2 olarak gösterilen bölümün ise 2007 yılında boşaltıldığı, bu durumun davacı tanıklarınca beyan edildiği gibi bu bölümde halen kalorifer kazanlarının bulunduğu, davalıya ait herhangi bir eşyanın ise bulunmadığı, anılan hususun bilirkişilerce de rapor edildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda; ecrimisil isteği bakımından zamanaşımı itirazı da gözetilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ne var ki; anılan bu husus karar düzeltme isteği üzerine bu defa yapılan inceleme sonucu anlaşıldığından tarafların karar düzeltme isteğinin kabulü ile, Dairenin 07.02.2013 tarih, 2013/110 Esas ve 2013/ 1474 Karar sayılı bozma kararının ortadan kaldırılmasına, yukarıda açıklanan nedenlerle verilen kararda bir isabetsizlik bulunmadığından mahkemenin 30.12.2011 tarih, 2011/20 Esas ve 2011/467 Karar sayılı kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı 4.05.-TL. bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan ve 178.20.-TL bakiye onama harcının da temyiz eden davalıdan alınmasına, 23.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.