12. Ceza Dairesi Esas No: 2013/17476 Karar No: 2014/13704 Karar Tarihi: 04.06.2014
Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/17476 Esas 2014/13704 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, 247 promil alkollü olarak kullandığı araçla trafik kazasına sebep olmuş ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkûm edilmiştir. TCK'nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 50/3, 52/1-2-3-4. maddeleri gereğince hüküm verilmiştir. TCK'nın 61/1 maddesi ve fıkralarındaki ölçütlere göre, sanığın kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınarak, cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir şekilde belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanığın kastının yoğunluğu, aldığı alkolün derecesi ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı göz önünde bulundurularak, alt sınırı aşılarak ceza tayini yapılmıştır. Temyiz edilmediği için bozma konusu yapılmamıştır. Kanun maddeleri; TCK'nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 50/3, 52/1-2-3-4. ve TCK'nın 61/1 maddeleridir.
12. Ceza Dairesi 2013/17476 E. , 2014/13704 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi Suç :Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma Hüküm :TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 50/3, 52/1-2-3-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın 247 promil alkollü olarak kullandığı aracı ile trafik kazasına sebebiyet vermek suretiyle somut bir tehlikeye neden olduğu teknik verilere dayalı olarak mahkemece de kabul edildiği somut olayda, sanığın kastının yoğunluğu, almış olduğu alkolün derecesi ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza yerine alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma konusu yapılmamış; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 04.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.