Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2508 Esas 2020/4494 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 28/04/2014 tarih ve 2014/23999 Esas nolu iddianamesi ile sanık hakkında trafikten çekme belgeli gerçekte ... plakalı olan aracı satın alarak bu araca temin ettiği ... sahte plakaları takıp kullanmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; dosyada bulunan İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 10/06/2014 tarih ve 2014/33183 Esas nolu birleştirme talepli iddianamesi ile sanığın ekspertiz raporu ile belge seri numaralarında tahrifat yapıldığı tespit edilen ... plakalı araca ait motorlu araç trafik belgesi ve tescil belgelerini sahte olarak düzenleyip kullanmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia olunduğu, bu davanın İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/352 Esasına kaydedilerek mahkemenin 12/06/2014 tarih ve 2014/493 Karar sayılı kararı ile temyiz incelemesine konu dava ile birleştirilmesine karar verildiği ve bu kararın da 03/07/2014 tarihinde kesinleştiği ancak mahkemenin birleşen dava dosyası hakkında herhangi bir karar vermediği anlaşılmakla; öncelikle belgede sahtecilik suçlarında, suçun maddi öğesi olan aldatıcılık niteliğinin takdirinin mahkemeye ait olduğu ve 5271 sayılı CMK"nin 217/1. maddesi dikkate alınıp, suça konu plakaların, motorlu araç trafik belgesi ve tescil belgelerinin asıllarının getirtilerek duruşmada incelenip özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, plakalarda soğuk mühür izinin bulunup bulunmadığının saptanması, gerekirse ilgili kurumdan örnek belgelerin temin edilmesi ile suça konu belgelerin kurumun düzenlediği belgelerdeki özellikleri içerip içermediğinin belirlenmesi ve aldatma niteliklerinin bulunup bulunmadığının gerekçeli kararda tartışılmasından sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, suça konu belgelerin denetime olanak verecek şekilde dosya içerisinde bulundurulması gerektiği gözetilmeyerek sanığın birleşen dava dosyası ile ilgili eylemi hakkında da herhangi değerlendirme yapılmaksızın eksik inceleme ve değerlendirme ile mahkumiyetine karar verilmesi,
2-5237 sayılı TCK"nin 43. maddesine göre "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi" durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup; aynı anda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı, somut olayda suça konu sahte belgelerin farklı tarihlerde düzenlendiğine dair kesin delil elde edilmesi durumunda sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanabileceği, bu hususun tespit edilemediği durumda ise, eylemin tek resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı, sahte belge çeşitliliğinin TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınabileceği gözetilmeden, somut olayda suça konu sahte belgelerin farklı tarihlerde düzenlendiğine ilişkin delillerin neler olduğu açıklanıp tartışılmadan zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
3-Adli emanetin 2014/6340 sırasında kayıtlı suça konu sahte plakalar ile 2014/8819 sırasında kayıtlı motorlu araç trafik belgesi ve tescil belgelerinin dosyada delil olarak saklanması yerine zoralımına hükmolunması,
4-Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin TCK"nin 63. maddesi gereğince cezasından mahsubuna karar verilmemesi,
5-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 15/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.