MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, yokluğunda verilen gerekçeli kararın 01/08/2018 tarihinde sanığın son bildirdiği adresinde "muhatabın işte olduğunu beyan eden yengesi ...a tebliğ edildi" notuyla tebligat parçasında bu kişinin sanıkla aynı konutta oturup oturmadığının belirtilmediği, bu suretle TK"nın 16. maddesine göre tebligatın usulsüz olduğu, sanık müdafiinin 18/03/2019 tarihli dilekçeyle kararı öğrendiği ve aynı gün süresinde temyiz ettiği kabul edilerek ve tebliğnamedeki temyizin reddi düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Dairemizin 05/10/2017 tarih, 2017/19597-2017/19626 sayılı ilamı ile sanık hakkında uzlaştırma işlemleri yapılması için kararın bozulduğu, bozma sonrası uzlaştırmacının sanık ve katılana uzlaşma teklif formunu usulüne uygun şekilde tebliğ ettiği, davete rağmen dönüş yapılmadığından uzlaşmanın gerçekleşmediği, ancak müştekinin hükümden sonra mahkemeye sunduğu 15/04/2019 havale tarihli dilekçesi ile sanık hakkında şikayetinden vazgeçtiğini bildirmiş olmasına göre, atılı görevi kötüye kullanma suçunun şikayete bağlı olduğu gözetilerek, vazgeçme dilekçesinin katılan tarafından verilip verilmediği katılan çağrılıp dinlenerek ve sanığın 5237 sayılı TCK"nın 73/6. maddesi gereğince şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususunda sanığın beyanı saptanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 22/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.