Kamu malına zarar verme - hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/10267 Esas 2020/6925 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan sıfatını alabilecek surette kamu malına zarar verme suçundan zarar görmüş bulunan ve usulüne uygun tebliğ ile duruşma gününden haberdar edilip davaya katılma olanağı sağlanmayan, ancak sanık hakkındaki hükmü temyiz ederek katılma iradesi gösteren İçişleri Bakanlığını temsilen Hazine vekilinin 5271 sayılı CMK"nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca, hükmü temyize hakkı olduğu ve hükmü temyiz etmekle kamu davasına katılma iradesini ortaya koyduğu anlaşılmakla, suçtan zarar gören Kurumun kamu malına zarar verme suçundan açılan kamu davasına katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Hakaret suçu yönünden, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Kamu malına zarar verme suçu yönünden, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarının müştekisi ...’in kovuşturma aşamasında alınan 14.10.2014 tarihli ifadesinde, sanığın olaydan sonra kırılan lavabonun zararını giderdiğini beyan ettiğinin yine aynı duruşmada sanığın da zararı giderdiğini belirttiğinin anlaşılması karşısında; öncelikle zararın giderilip giderilmediğinin katılan Kurumdan sorularak, giderilmiş ise ne zaman giderildiği tespit edilerek, kovuşturma başlamadan önce giderildiğinin tespiti halinde 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması, aksi halde aynı Kanun’un 168/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar varsa da, atılı suçun 6545 sayılı Kanun"un 72. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231/8. maddesinin yürürlüğe girmesinden önce işlendiği, dolayısıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK"nın 231/8. maddesinde belirtilen “denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez” nesnel koşulunun bulunmadığı, bu nedenle sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen şekilde “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, “sanık hakkında suç tarihinden önce CMK"nın 231. maddesince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinden 6545 sayılı Kanun"un 72. maddesiyle değişen CMK"nın 231/6. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına,” biçimindeki yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle kamu malına zarar verme, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.