Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 08.11.2013

Taksirle öldürme suçundan sanık ..."ın TCK"nın 85/1, 85/2 ve 62. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis, 4 yıl 2 ay hapis ve 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.10.2011 tarihli, 2008/213 esas, 2011/311 sayılı kararının infazı sırasında, hükümlü müdafinin 15.08.2013 tarihli dilekçesi ile hükümlünün cezasının konutta çektirilmesi yönündeki talebinin reddine ilişkin aynı mahkemenin 03.09.2013 tarihli ve 2013/863 değişik iş sayılı kararına hükümlü müdafii tarafından yapılan itirazın reddine dair Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.11.2013 tarihli ve 2013/802 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 99/1. maddesine göre, "Bir kişi hakkında hükmolunan her bir ceza diğerinden bağımsızdır, varlıklarını ayrı ayrı korurlar." ve aynı Kanun"un 110/2-c. maddesindeki "Yetmişbeş yaşını bitirmiş kişilerin mahkûm oldukları üç yıl veya daha az süreli hapis cezasının konutunda çektirilmesine hükmü veren mahkemece veya hükümlü başka bir yerde bulunuyorsa o yerde bulunan aynı derecedeki mahkemece karar verilebilir." şeklindeki düzenlemelerine göre, kayden 1929 doğumlu ve yetmişbeş yaşını bitirmiş olan hükümlünün birbirinden bağımsız olan üç yıl veya daha az süreli hapis cezalarının konutunda çektirilmesine karar verilebileceği ve düzenlemelerin hükümlü lehine olduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 25.02.2014 gün ve 94660652-105-20-1555-2014-3983-14406 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.03.2014 gün ve 2014/87256 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 99/1. maddesinde, "Bir kişi hakkında hükmolunan her bir ceza diğerinden bağımsızdır, varlıklarını ayrı ayrı korurlar. Ancak, bir kişi hakkında başka başka kesinleşmiş hükümler bulunur ise, 107. maddenin uygulanabilmesi yönünden mahkemeden bir toplama kararı istenebilir" ve aynı Kanun"un 110/2-c. maddesindeki "Yetmişbeş yaşını bitirmiş kişilerin mahkûm oldukları üç yıl veya daha az süreli hapis cezasının konutunda çektirilmesine hükmü veren mahkemece veya hükümlü başka bir yerde bulunuyorsa o yerde bulunan aynı derecedeki mahkemece karar verilebilir." şeklindeki düzenlemelere göre, cezaların toplanmasındaki amaç koşullu salıvermeye esas sürelerin belirlenmesi ve her ceza yönünden denetim sürelerinin uygulanmasındaki karışıklığın önlenmesi olup, yeni Türk Ceza Kanununda cezaların içtimaına yer verilmediğinden, her ceza ayrı ayrı bağımsızlığını korumaktadır. 5275 sayılı Kanunun 99. maddesinde içtima usulünü yalnızca koşullu salıverme süresinin hesaplanması yönünden kabul etmiş olup, ilgili hükümde de açıkça cezaların bağımsızlığını koruduğu ifade edilmiştir. Cezaların infazı sırasında içtima konusunda açıkça yasal düzenleme bulunmayan halde, sanık ve hükümlü aleyhine yorum yapılamayacağından, 1929 doğumlu olup yetmişbeş yaşını bitirmiş olan hükümlünün birbirinden bağımsız olan üç yıl veya daha az süreli hapis cezalarının konutunda çektirilmesine karar verilebileceği ve düzenlemelerin hükümlü lehine olduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden,
Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.11.2013 tarihli ve 2013/802 değişik iş sayılı kararının CMK"nın 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.