İtirazla İlgili Mahkeme Kararı : Ağır Ceza Mahkemesinin 09.12.2010 tarih, 2010/118 esas, 2010/265 karar sayılı kararı
İtirazla İlgili Hüküm : Sanıklar hakkında: a-TCK"nın 188/3, 62, 52/2, 53/1, 2, 3, 63, 54/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet
b-TCK"nın 191/2, 3, 4, 5 maddeleri uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itirazı ve ekindeki dava dosyası, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkralar kapsamında bir bütün olarak incelenerek gereği düşünüldü:

Sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından açılan davanın yargılaması sonunda ... Ağır Ceza Mahkemesi"nin 09.12.2010 tarih 2010/118 - 2010/265 sayılı mahkûmiyet, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 09.11.2016 tarih ve 2015/6622 -2016/8178 sayılı kararı ile;

"1-Sanıklar hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 ayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun"la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanık ... müdafii ve sanık ..."ın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE,

2-Sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;

Sanıkların savunmasının aksine, ele geçen ve kişisel kullanım miktarı kapsamında olan esrarı kullanma amacı dışında satma veya başkalarına verme gibi bir maksatla bulundurduklarına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, şüpheden sanıkların yararlanması gerektiğini, bu haliyle eylemin kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hükümlerin kurulması,

Kanuna aykırı olup sanık ... müdafii ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA,", Oybirliğiyle karar verilmiştir.

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 08.12.2016 tarihli itiraz dilekçesinde; "Yüksek Daire, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerini, değişen suç vasfı yönünden bozmuştur. Suç vasfında hata yapıldığı, suçun kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçu olduğu belirtilmiştir.

Ancak, yukarıda da belirtildiği gibi zaten kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılmış dava vardır. Bozma hükmü karşısında, sanıklar hakkında, aynı tarihli, aynı suçtan, yeniden hükümler kurulması gerekecektir. Bu sebeple, bozma gerekçesinin yerinde olmadığı" düşüncesiyle Dairemiz kararına karşı itirazda bulunmuştur.

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ile Dairemiz arasındaki uyuşmazlık, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükümlerin beraate yönelik bozulması yerine suç vasfı yönünden bozulmasına ilişkindir.

Tüm dosya kapsamına göre, sanıklar hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlık tedbiri kararı verildiği, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu anlaşılmakla, itiraz yerinde görülerek aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.

KARAR:

1-Dairemizin itiraz edilen "uyuşturucu madde ticareti yapma" hükmüne yönelik kararının kaldırılmasına,

2- Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;

Sanıkların savunmasının aksine, ele geçen ve kişisel kullanım miktarı kapsamında olan esrarı kullanma amacı dışında satma veya başkalarına verme gibi bir maksatla bulundurduklarına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığından, “şüpheden sanık yararlanır” ilkesi de gözetilerek, sanıkların beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,

Kanuna aykırı olup sanık ... müdafii ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, 21.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.