MAHKEMESİ : ...... Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık


Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar Ü.. A.. ve İ.. B.. müdafileri ile sanıklar Ü.. A.. ve S.. A.. tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Katılan G.. Z.."in 21.05.2009 tarihinde marketten alışveriş yapıp çıktığı sırada sanıklar İ.. B.. ve Ü.. A.."nın yanına yaklaşarak, "Teyze sen bizi tanıdın mı? Ben Arçelik"in yeğeniyim, bu arkadaş da torunu" diyerek onu bina girişine oturttukları, "Teyze biz para dağıtacağız, ölümden sonra ıhsak parası dağıtacağız, bize yardımcı olur musun?" diyerek para uzatmalarına müteakip "Tamam sana bu parayı verelim, ancak senin de bir eşyanı okutmamız lazım" diyerek sol kolunda bulunan 60 gramlık iki adet Ankara burması bilezik ile verdikleri parayı alarak "Teyze biz birazdan geliriz" şeklinde sözler söyleyip giderek bir daha dönmedikleri; yine katılan F.. Y.."in 10.06.2009 günü saat 17.00 sıralarında İrfan Baştuğ caddesi üzerinde yürürken, sanıklar S.. A.. ve Ü.. A.."nın, katılana yaklaşarak hal ve hatırını sorduktan sonra kendisini tanıdıklarını, kayınvalidelerinin vefat ettiğini ondan kalan daireyi 45.000,00 TL"ye sattıklarını, bunun 15.000,00 TL"sini hayır için dağıtacaklarını söyleyerek kendilerine yardım parası dağıtma hususunda yardımcı olmasını isteyerek eline 2.000,00 TL parayı verdikleri, bir yere gidip geldikten sonra katılana “Hoca efendi bize bu paraya karşılık olarak yanında bir güvence göstersin, dedi” diyerek verdikleri 2.000,00 TL ile katılanın kolunda bulunan 2 adet Mersin burması bileziği alıp, “bu parayı hocaya devrettirip geleceğiz” diyerek alıp giderek ortadan kayboldukları anlaşıldığından, eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve 2014/140-2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle koşullarının oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş olup, tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık İ.. B.. hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar Ü.. A.. ve İ.. B.. müdafileri ile sanıklar Ü.. A.. ve S.. A..’nın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.