Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/4136 Esas 2020/3872 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4136
Karar No: 2020/3872
Karar Tarihi: 11.03.2020

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/4136 Esas 2020/3872 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak Ceza Genel Kurulu'nun belirttiği gibi adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasına çevrileceğinin belirtilmesi, TCK'nun 52/4. maddesini uygulama imkanını ortadan kaldırmamaktadır. Dosya incelendiğinde, mahcuz malların sanığa teslim edilmesinin hukuki ve cezai sorumluluğu hatırlatılmadan yapılmış olduğu anlaşıldığından, atılı suçun unsurları oluşmamıştır. Bu nedenle, mahkumiyet kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, TCK'nun 52/4. maddesi ve muhafaza görevini kötüye kullanmanın suç unsurları belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2020/4136 E. , 2020/3872 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Ceza Genel Kurulu’nun 23/01/2018 tarih, 2017/12-463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ilamı gereğince adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin belirtilmesi, TCK’nun 52/4. maddesindeki hükmün uygulanma imkanını ortadan kaldırmayacağından, tebliğnamedeki bu yönden bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosyada mevcut 01.03.2013 tarihli teslim tesellüm zaptından, yedieminlik görevinin hukuki ve cezai sorumluluğu hatırlatılmadan mahcuz malların sanığa teslim edildiğinin anlaşılması karşısında, unsurları itibarıyla oluşmayan atılı muhafaza görevinin kötüye kullanılması suçundan sanığın beraati yerine yazılı gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekili ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 11/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.