Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/4089 Esas 2019/4122 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4089
Karar No: 2019/4122
Karar Tarihi: 21.03.2019

Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/4089 Esas 2019/4122 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden beraat kararı verilmesi gerektiği halde, mahkumiyetine karar verilmiştir. Yaralama suçu yönünden ise, sanık hakkında uzlaştırma işlemi yapılmadığı için mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, mala zarar verme suçu için TCK'nun 151/1 maddesi, yaralama suçu için TCK'nun 86/2 maddesi ve CMK'nun 253/3 maddesi sayılabilir. 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiştir.

8. Ceza Dairesi 2017/4089 E. , 2019/4122 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Mala zarar verme suçu yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; müştekinin soruşturma aşamasında sanığın iki defa suratına yumruk attığı, ilkinde sendeleyip ikincisinde düştüğü ve düşme sonucuda gözlüğünün kırıldığını beyan ettiği anlaşılmakla, sanığın eyleminin kasten yaralamaya yönelik olup, mala zarar verme kastının bulunmaması karşısında sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Yaralama suçu yönünden yapılan temyiz incelemesine gelice;
Birlikte işlediği iddia olunan mala zarar verme suçunun hüküm tarihinden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile uzlaşma kapsamına alınması ve bu nedenle CMK.nun 253/3. maddesinin 2. cümlesinde yer alan engelin ortadan kaldırıldığı belirlenerek yapılan incelemede;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK.nun 86/2. maddesi kapsamındaki yaralama suçu ile birlikte işlediği iddia olunan TCK.nun 151/1. maddesi kapsamındaki mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı ve CMK.nun 253/3. maddesi gereğince yaralama suçu yönünden suç tarihi itibariyle yapılan uzlaşma teklifinin hukuki değeri olmadığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.